|
23 maart
2007 Fitz Roy en het Gletsjers Nationaal Park
Ons tentje houdt goed stand tegen het natuurgeweld (=
harde wind) die nacht. Ook de zwarte pleister heeft het zonder problemen
overleefd, we kunnen dus gerust zijn.
Nadat we wellicht het mooiste kampeerplekje van onze
wereldreis achter de rug hebben gelaten, beginnen we aan een volgende, lange
rit door uitgestrekt Patagonia. Onze bestemming vandaag is de granieten 3375
meter hoge berg Fitz Roy in het Gletsjers Nationaal Park. Specialisten zijn
er nog niet uit of deze in Argentinië gelegen berg dan wel Torres del Paine
(in Chile) de mooiste is. We zijn benieuwd.
Onderweg zien we regelmatig roofvogels langs de weg
terwijl hoog in de lucht condors rondcirkelen.
Het landschap waar we doorrijden, doet ons soms denken
aan de westkust van de Verenigde Staten met zijn kleurrijke rotsformaties en
ravijnen. Het grootste deel van de dag is Ruta 40 geasfalteerd en is het dus
vlot rijden. Alleen wanneer we het park naderen, is de weg terug van grind,
hoewel er hard aan gewerkt wordt. De werkmannen mogen het hebben in dit niet
zo erg vriendelijke klimaat. Nu, het uitzicht maakt natuurlijk wel veel
goed.
De berg Fitz Roy zelf is spijtig genoeg in de wolken
gehuld wanneer we er toe komen. We houden eerst halt in El Chalten, een
typisch Argentijns dorpje aan de voet van de berg, waar we in een gezellig
restaurantje eten, terwijl buiten de wind giert.
We rijden vervolgens een stukje het park in en Jonathan
en ik doen er een korte klim naar een uit de kluiten gewassen waterval. De
mooist gelegen kampeerplek was echter aan de ingang van het park (met zicht
op de bergketen). Daar zoeken we bij valavond een tegen de wind beschutte
plek voor onze tent. En nu maar duimen dat er morgen minder wolken zijn.
vorige
volgende
|
