|
02 maart
2007 Transport
Ons transportmiddel voor de volgende 10 dagen ligt
vast, de MS Ushuaia. Het wordt een echte vakantie waarbij je niet moet
nadenken waar te slapen (aan boord), niet moet nadenken wat te doen (er is
een flink gevuld dag -en avondprogramma), niet moet nadenken wat te eten
(het is full pension), en niet moet nadenken hoe je te verplaatsen (de boot
zelf en de zodiacs om aan te land te gaan). Niet dat de rest van onze reis
geen vakantie is, dat is het natuurlijk wel, maar je moet toch het één en
ander plannen.
Vandaag proberen we uit te zoeken wat de beste
oplossing is om na Antarctica omhoog te klimmen naar Buenos Aires.
Oorspronkelijk hadden we gedacht dit met bussen te doen, maar een auto geeft
veel meer vrijheid en is wat kost betreft, gezien we met vieren zijn, niet
zo heel veel duurder. Xenia en ik lopen een zevental autoverhuurders af. De
huurprijs valt goed mee, maar de “drop-off cost” (= de kost om de auto in
Buenos Aires achter te lagen) is super hoog (bijna evenveel als de
huurprijs). We onderzoeken of we dan niet beter met de auto een lus maken,
terugkeren naar Ushuaia en dan bijvoorbeeld vliegen naar Buenos Aires dat
3000 km van hier ligt. Uiteindelijk hakken we de knoop door en huren ons een
wagen voor 28 dagen vanaf 16 maart (beste prijs en op het eerste zicht goede
service). Leve de vrijheid!
Op onze zoektocht naar transport zien Xenia en ik een
reusachtig cruiseschip de haven van Ushuaia binnenvaren. We gaan onze
kinderen halen om hen dit drijvende paleis te laten zien. Gaan we daarmee
naar Antarctica? Neen, onze boot is van het kaliber van het kleinste rode
bootje links van de cruiser. 3000 passagiers overspoelen het stadje. Lang
blijven ze echter niet, want diezelfde avond varen ze alweer verder.
Na het zware intellectuele werk hierboven besproken, is
het tijd om van een goed boek te genieten in de rustige ontspanningsruimte
van Yakush.
We krijgen er ook gezelschap van het sympathieke
Israëlische koppel Ady en Raz. Onze kinderen en wij hebben de laatste dagen
al verschillende keren met hen gepraat en gespeeld. Ze verrassen ons met een
geschenk, chocolade van een lokale chocolademaker en een mooi tekstje. Ze
vinden het super hoe we met ons gezinnetje rondtrekken en ze zijn dol op
onze kinderen die voor een prettige sfeer zorgen in het hotel. Wat een lieve
attentie! We zijn er flink door ontroerd.
Waar we in het verleden bij onze reizen vooral genoten
van de natuur, zijn het op deze reis steeds meer de mensen die we ontmoeten
die zorgen voor dat fantastische gevoel dat het heerlijk is te leven.
Nog maar één nacht slapen en dan is het zover…
vorige
volgende
|
