|
03 maart 2007
Welcome aboard the “Ushuaia”!
Gezien we zo tevreden zijn over onze hostel Yakush (www.hostelyakush.com.ar)
en we nog helemaal de tijd niet hebben genomen om de omgeving van Ushuaia te
verkennen, boeken we er nog drie nachten na onze terugkomst van Antarctica.
Terwijl de kindjes in Yakush blijven, wandelen Xenia en
ik nog naar het postkantoor van het stadje. Er is een kaart van Babcia Sonia
voor Jonathan. Vermits de kaart voor zijn verjaardag is, besluiten we ze
verborgen te houden tot de zevende. Ja, onze zoon is een geluksvogel. Hij
gaat zijn 11de verjaardag vieren op Antarctica!
Rond de middag maken we onze kamer leeg en bergen een
deel van onze bagage op in de bergruimte van Yakush. Zoals jullie kunnen
zien op de foto, nemen we toch nog heel wat mee aan boord (vooral veel warme
kleren, maar ook boeken).
We zijn trouwens niet de enigen van ons hostel die
vandaag uitvaren. Met ons vertrekt vanmiddag Gregory Lewyllie, een
bijzondere Belg die 2 ½ jaar met de fiets door Zuid-Amerika trekt. Hij
beschikt ondermeer over een zeer goede pen en heeft een knappe website over
zijn reis (een echte aanrader, zie
www.verdwaaldezwerver.be ).
We hebben het wel getroffen met het weer. Na de laatste
dagen in Ushuaia afwisselend zon, regen en zelfs wat sneeuw te hebben gehad,
straalt de zon wanneer we de kade van Ushuaia opstappen.
Na de paspoortcontrole en douane te hebben gepasseerd,
zien we ons schip voor de komende 10 dagen glinsteren in de zon.
Onze bagage mogen we op de kade neerzetten (die wordt
voor ons aan boord gebracht). Eenmaal over de loopplank worden we hartelijk
door de staf welkom geheten aan boord en vergezeld naar onze cabine.
En er staat ons nog een verrassing te wachten. De
mensen van de rederij Antarpply (www.antarpply.com)
die eigenaar zijn van de Ushuaia hebben ons laten doorschemeren dat mocht de
luxe cabine onder de brug niet zijn verhuurd, deze uitzonderlijk aan ons
wordt geschonken (in ruil voor publiciteit, bij deze). Zo hebben we als
familie met kinderen wat meer luxe (2 dubbele bedden, ramen naar voor en
opzij, een aparte zithoek met televisie en radio, en een eigen badkamer). En
ja hoor, we worden naar suite 201 gevoerd!
Na onze bagage te hebben ontvangen, verkennen we het
schip. Binnen is er ondermeer een grote ruimte met veel zetels en een bar,
een grote conferentieruimte, een verzorgd restaurant en wat nog plezanter
is, de brug van het schip is altijd open. Op de brug zijn er verrekijkers
beschikbaar en er liggen geplastificeerde bladen met foto’s en namen van
vogels en dieren die we mogen verwachten op Antarctica. Buiten is er een zee
aan ruimte om goed rond je te kunnen kijken (het bovendek voorziet zo goed
als 360° zicht). Achteraan op het benedendek liggen er een achttal Zodiac’s.
Deze snelle rubberen boten gaan we gebruiken om aan land te gaan. Jonathan
maakt vanop de smalle passerelle voor de brug een kunstfoto (reflectie van
de stad Ushuaia met de bergen).
Even later worden we uitgenodigd op een welkomsdrink en
maken we kennis met de expeditieleden en de officieren aan boord. Alicia
Petiet neemt onze kinderen mee naar de brug waar ze hen voorstelt aan haar
vriend, de kapitein. Deze sympathieke man belooft Vicky en Jonathan een
prachtige reis.
Terwijl we door het Beagle
kanaal varen, op weg naar de beruchte Drake Passage krijgen we een
verplichte reddingsoefening. Met onze reddingsvesten aan komen we samen op
de ontmoetingsplaatsen aan dek (hopelijk voor de laatste keer).
Dan is het tijd om de
culinaire talenten van onze kok aan boord te ontdekken. En die stellen
helemaal niet teleur, integendeel!
De reis naar Antarctica is
schitterend begonnen!
vorige
volgende
|
