04 september 2006 Fietsen in het
paradijselijke Zanzibar
De opkomende zon (we zitten aan de oostkant van het
eiland, dus de zon komt uit de zee op) zorgt voor een gamma aan
kleurschakeringen. Of we geen fietsen willen huren? Natuurlijk. Even later
fietsen Vicky, Jonathan en ik over het strand. Er staat echter heel veel
wind en op het strand, waar het vloed is, is het moeilijk rijden. Yousouf
wil ons wel via het binnenland naar zijn dorpje Bwejuu leiden. In het begin
heeft vooral Vicky het lastig met de zanderige weg, maar na een tijdje
krijgt ze beter controle over haar fiets.
We fietsen langs een voetbalveld (puur zand, geen
grasspriet te zien) en bereiken de eerste, lage huisjes. Spelende kinderen
roepen ons ‘jambo’ toe. Yousouf leidt ons naar een huis zoals een ander, dat
echter de lokale bakkerij blijkt te zijn (ik had hem gevraagd naar brood).
De vrouw haalt een mand boven, vol overheerlijke, knapperige, nog warme
broodjes. Yousouf laat ons de oven zien waar ze de broodjes bakt. Vicky en
Jonathan smullen er snel één op. We staan nog in het open atrium van het
huisje wanneer haar man, een visser, thuiskomt. Hij heeft een emmer vol
inktvissen bij. Trots toont hij ons een deel van zijn vangst; twee grote
inktvissen bengelen uit zijn handen. We stoppen nog even bij de lokale
supermarkt, een winkeltje van 3 op 4, waar ik chips, ingeblikt tonijn en een
blikje cola koop. Dan fietsen we terug het dorp uit, naar onze bungalow aan
het strand.
De kindjes willen in het water, maar ik wil het eiland
nog wat met de fiets verder verkennen. Eerst ga ik op zoek naar de hutjes
waar Teun, de sympathieke Deurnenaar die we in Stone Town ontmoetten, mee
heeft geïnvesteerd. Ik heb echter het door hem getekend plannetje niet bij,
dus het lukt me niet. Ik besluit de kustweg te volgen op zoek naar een
laguna – fietsen over het strand gaat niet, gezien het hoogtij is. Het is
heet en de fiets is nu niet bepaald een Eddy Merckx fiets. Ik vind wel een
kleinere baai, maar niet de laguna. Wanneer ik langs het strand terugfiets,
proberen enkele jongelui me nog mooie, grote schelpen te verkopen.
Terug aangekomen in Evergreen, helpt een frisse duik in
zee om af te koelen. We gaan lekker eten bij de buren (Palm Springs) en
onder een fonkelende sterrenhemel wandelen we langs het strand terug naar
ons paradijselijk hutje.
vorige
volgende
|