|
25 juli
2006 De Caprivi Strook en 4X4 camping
Na een stevig ontbijt op de camping rijden we met de
Zwitsers door de Caprivi Strook. We houden nog even halt bij een lokaal
schooltje waar we potloden en stiften uitdelen en dan is het rijden
geblazen. Boeiend is de rit niet echt. Een ellenlange rechte weg met links
en rechts bomen. Lunchen doen we samen met de Zwitsers aan de Poppa Falls:
een mooi landschap, maar veel groter dan de watervallen van Coo zijn ze
niet. Onderweg stoppen we nog even wanneer we langs de weg een wagen van het
Rode Kruis zien. Ze delen eten uit en ook klamboes. Xenia zet zich tussen de
menigte en filmt. De kinderen zijn laaiend enthousiast wanneer ze zichzelf
zien op de camera.
Vlakbij Kongola beslissen we te overnachten in een 4X4
camping waarvan het geld naar de lokale gemeenschap gaat. Het is een echte
4X4 weg met soms steile stukken, grote gaten in de weg, en heel veel mul
zand die zich slingert tussen grote, vaak afgeknakte (door de olifanten)
bomen. Onze Toyoto doet het prima. We moeten even stoppen voor een troep
olifanten die onze weg kruist. Geradbraakt komen we uiteindelijk aan op een
eilandje in het midden van een natuurreservaat. We krijgen er een grote plek
aangewezen. We zitten echter bijna zonder eten en terugrijden naar Kongola
via de 4X4 weg zien we niet zitten nu de zon bijna ondergaat. We genieten
dus eerst van de ondergaande zon over wat ik een ‘Camargues’ landschap zou
willen noemen, maar dan met Afrikaanse trekjes (onder andere apen die in de
bomen van tak tot tak slingeren). En wat het avondeten betreft, de Zwitsters
hebben pasta en tomatensaus, en wij hebben nog tonijn in blik. We kopen
enkele bundels hout van de twee rangers op ons eiland en maken een kampvuur.
Mijn voorstel tot een avondwandeling (de sterrenhemel is prachtig) haalt het
niet, wellicht omwille van de onheilspellende geluiden aan de rand van het
eiland (nijlpaarden misschien?).
vorige
volgende
|
