|
27 oktober 2006 Rafting
Voor diegenen die niet weten wat een “rapid” is: het is
een stroomversnelling.
Als je met je boot gewoon op water vaart en dan plots
vooruit schiet en overspoeld wordt met grote golven, is het een rapid. Er
worden ook nummers gegeven aan rapids. Hoe harder de rapid is en hoe groter
de golven, hoe meer punten hij krijgt.
Vroeg in de ochtend vertrok een klein minibusje vanuit
Kathmandu, de hoofdstad van Nepal, en volgde de kloof. Iedereen zat
zenuwachtig af te wachten. De passagiers van de nieuwe KIA auto gingen
vandaag raften. In een grote rubberen boot, met aan elke kant vier personen
en achteraan de stuurman, zouden ze door een woeste rivier moeten zwoegen,
waar omkantelen mogelijk was. Met trillende benen stapten we uit de mini
bus. We spraken met de leider van de bende gidsen. Het zou nog even duren
vooraleer we konden vertrekken, omdat we nog op een groep moesten wachten.
En dan tien minuten later kwam de groep en bleek het dat het allemaal
Nederlanders waren.
We kregen onze reddingsvesten en onze helmen en
vertrokken naar de rivier die een honderdtal meter verder kronkelde door de
kloof. Wij gevieren waren de enigen die voor twee dagen gingen. We zouden
kamperen op een strandje aan de rivier en de volgende dag onze tocht verder
zetten. Dan zouden er nog twee Nepalese mensen met ons mee gaan en dan
zouden wij ook mogen roeien.
Ik stapte in de boot. Nadat we de uitleg hadden
gekregen, waren we klaar om te vertrekken. Nu zouden we op een rustig stuk
eerst even gaan oefenen, alvorens aan de rapids te beginnen. “Peddel
voorwaarts!”, maar dan in het engels, riep de man vanachter in de boot. De
vier Nederlanders, waar we mee in de boot zaten, begonnen samen met onze
ouders te roeien. Zo oefenden we nog een tijdje en dan vertrokken we. De
eerste rapid was begonnen, de boot schommelde over de kleine golfjes, die
stilletjes aan groter werden. “Peddel vooruit!!! 1! 2! 3! 4!”, riepen ik en
Vicky in koor. De golven minderden. Ik vroeg aan papa hoeveel punten deze
rapid had. Zijn antwoord was: “geen”. Deze rapid was nog niets vergeleken
met diegenen die we straks zouden doen. We gleden over het gladde water. In
de verte kwam er een grote rapid. “Vooruit!!! 1!2!”, riepen we opnieuw. De
boot versnelde en ging recht de rapid in. We volgden de versnelling door het
woeste water. De golven botsten tegen de boot aan. “Sneller, sneller!!!” De
golven werden zeker twee meter hoog. We stoten recht in de golf. Iedereen
werd overspoeld door de massa’s water en werd kletsnat. “Sneller!!” De
golven waren nog niet gedaan. “11!12!13!” We werden weer overspoeld met een
golf. Het woeste water deed de boot schudden terwijl nog een grote golf op
ons af kwam. De boot draaide bijna helemaal achterover. Achter de golf was
het water al wat kalmer geworden. We gingen traag verder over het water.
Tof! Zo deden we er nog een tiental rapids.
Die middag kregen we een goede maaltijd. We gingen nog
verder door de rapids en stopten voor de overnachting. We namen afscheid van
de Nederlanders en genoten van een toffe avond.
vorige
volgende
|
