|
04 juli
2007 Van Cabanaconde naar Arequipa
Toen we gisterenavond in ons hutje gingen, was het nog
behoorlijk warm. Nu, om half vijf in de ochtend, is het behoorlijk frisjes.
We ontbijten in het maanlicht met de Zwitserse meisjes en beginnen om kwart
na vijf aan de zware klim naar Cabanaconde.
Voor ons flikkeren de lichtjes van andere trekkers die
voor ons vertrokken zijn. We starten met een warme trui, maar die gaat al
snel uit, want het is zweten geblazen. We houden er een flinke pas in, en
steken al gauw enkele trekkers voorbij.
We bereiken het Franse meisje Maria met haar vader en
grootvader en wandelen een eindje met hen mee. Even is het een koers tussen
Jonathan en Maria, maar dan houdt ze halt om te wachten op haar grootvader
die een heel stuk achter is.
Geleidelijk vervangt de opkomende zon het licht van de
maan. We steken enkele ezeltjes met op hun rug vermoeide trekkers voorbij.
Wanneer we rond zeven uur bijna op de top van de Colca
Canyon zijn, schijnen de eerste zonnestralen op ons. De zon is hoog genoeg
geklommen om boven de bergtoppen uit te komen.
Waar de gidsen spreken van een klim van drie tot vier
uur, hebben wij het gehaald in twee uur. Met een dikke proficiat voor
Jonathan. Hij heeft dat knap gedaan (mijn tong hangt op mijn schoenen…).
Om kwart na zeven kloppen we op de deur van de kamer
van het hostel waar Xenia en Vicky verblijven. Veel te vroeg naar de zin van
Vicky, die natuurlijk nog sliep…
Terwijl ik me verfris (een heerlijke douche), tonen
Xenia en Vicky aan Jonathan de mooie website die ze gisteren voor Vicky
samen hebben gemaakt.
Gezien we zo vroeg terug zijn, kunnen we nog proberen
de 9 uur bus te nemen richting Arequipa en nog even halt houden aan de Cruz
del Condor om de condors te bewonderen.
Op het pleintje van Cabanaconde, wachtend op het
vertrek van onze bus, eten we broodjes. Jonathan speelt er zowaar nog een
schaakspel met Maria die dezelfde bus neemt.
De bus vertrekt jammer genoeg volgens het Peruviaanse
uur, het is te zeggen, bijna drie kwartier te laat. Hierdoor komen we te
laat aan bij de Cruz del Condor. Toch zien we nog één enkele, majestueuze
condor vlakbij ons zweven op de wind.
Om kwart voor twaalf verschijnt dan onze bus naar
Arequipa. We hebben plaatsten aan de linkerkant gereserveerd zodat we de
majestueuze terrassen van de Colca vallei al rijdend kunnen bewonderen.
We klimmen terug over de bergpas en dalen in de late
namiddag af naar Arequipa waar we opnieuw in ons vertrouwd hostel, Casona
Blanca, overnachten.
We wilden nog uitgebreid gaan eten, want we zijn
vandaag precies 1 jaar op stap. Maar we zijn veel te moe
L… We zullen deze eerste
verjaardag morgen vieren, beloofd.
vorige
volgende
|
