|
01 juni
2007 Over dino’s en militaire luchtvaart
In het vorige verslag schreven we over de gevaren van
het reizen per bus in dit land. Na enkele reisbureaus te hebben bezocht,
zijn we te weten gekomen dat TAM, Transporte Aereo Militar, voor niet veel
geld burgers vervoert per militair vliegtuig van Sucre naar La Paz.
Het heeft wel wat voeten in de aarde gehad (juist
geteld 4 bezoeken aan het reisbureau) om tickets voor de vlucht van vandaag
om 17 uur te bemachtigen. Zo komen we net een dag voor het grote El Gran
Poder festival in La Paz aan.
Gezien de vlucht pas in de late namiddag is, hebben we
nog de tijd om het Dinosaurus Museum van Sucre te bezoeken. Bij het
binnenrijden van de stad enkele dagen terug, hadden we ons al afgevraagd
waarom er enkele grote dinos aan de ingang van de stad waren opgesteld. Het
antwoord kennen we intussen. Een cementfabriek heeft hier namelijk bij zijn
werkzaamheden een hele hoop dinosaurusafdrukken gevonden.
Met een micro (een klein busje) rijden we naar de rand
van de stad. Na een kleine wandeling door het indrukwekkende berglandschap
komen we aan de ingang van de cementfabriek en het museum. In 1998 hebben
specialisten bevestigd dat de afdrukken die te zien zijn op een enorme,
bijna verticale wand, echte pootafdrukken van dinosaurussen zijn. Juist
tegenover de wand is er dan een mooi museum opgetrokken, waarvan vooral de
levensgrote dinosaurusmodellen de hoofdattractie zijn. We bekijken er ook
een drietal episodes van de BBC-reeks Walking with Dinosaures (prachtig
gemaakt!).
Dan is het tijd om onze bagage op te halen en naar het
vliegveld van Sucre te rijden. Er staat daar juist geteld één vliegtuig,
gelukkig het onze. We voelen ons precies thuis op ons vliegveldje van
Deurne.
Het inchecken verloopt chaotisch (zo gezegd door een
nieuw computersysteem). We vrezen voor onze vlucht, maar wonder boven
wonder, we vertrekken met slechts 15 minuten vertraging.
Het is al donker wanneer we landen op het militaire
vliegveld van El Alto, de snelst groeiende ‘stad’ van Bolivia die zich op de
rand van de canyon, 400 meter boven La Paz zelf, bevindt. Een taxi rijdt ons
omlaag naar de duizenden feeërieke lichtjes van de miljoenstad La Paz.
We vinden snel ons vooraf geboekt hostel Maya Inn, in
het toeristische hart van de stad. We happen naar adem wanneer we de trap
opklimmen naar onze kamer, door gebrek aan zuurstof in de lucht – we zijn
dan ook weer hoog, namelijk op 3660 meter.
De hoogte neemt niet weg dat El Gran Poder mag
beginnen. We zijn er klaar voor!
vorige
volgende
|
