|
18 mei
2007 Bye Brazil, welcome again Chile
Om zeven uur ’s morgens komt een taxi ons oppikken om
ons naar de internationale vlieghaven van Sao Paulo te brengen. Er hangt een
dikke mist, wat niet veel goeds voorspelt.
En ja, de mist zorgt voor flinke vertraging. Normaal
gesproken zou onze vlucht van Lan Chile om 9u45 moeten opstijgen, maar het
vliegtuig blijft aan de grond te Rio tot de mist te Sao Paulo optrekt.
Uiteindelijk verlaten we pas kort na de middag de Braziliaanse bodem.
Wanneer ons vliegtuig Santiago nadert, doemt voor ons
het machtige Andesgebergte op. We hebben geluk want er is geen wolkje te
bespeuren. De witte sneeuwtoppen glijden onder ons voorbij.
Eenmaal geland, spurten we via de douane naar de
binnenlandse vluchten, maar we zijn net te laat om mee te gaan met ons
vliegtuig naar Calama, in het noorden van Chili. Gelukkig is er twee uur
later nog een vlucht en daar kunnen we met mee. Op de luchthaven van
Santiago is er een hoge toren van koffers gemaakt, nog een herinnering aan
mijn tijd bij Kipling (en Delsey).
Het is na achten in de avond en pikdonker wanneer we
het in het 2700 meter hoog gelegen Calama landen, een mijnwerkersdorpje in
het midden van de Atacama woestijn.
Gelukkig vinden we snel onderdak (hotel Valle de la
Luna) om van de lange dag te bekomen.
vorige
volgende
|
