|
13 mei
2007 Huwelijksverjaardag
Onze pousada beschikt over internet en elke ochtend
haal ik de e-mails binnen. Tot mijn grote schaamte moet ik via e-mail van
mijn schoonfamilie te weten komen dat Xenia en ik vandaag 13 jaar getrouwd
zijn. Ik was het rats vergeten. Hoe gaan we dat goedmaken?
Wanneer ik de laptop op ons balkon achterlaat voor
Xenia die aan frontpage wil werken, leest ook zij, zonder dat ik het besef,
de mail. Wanneer zij echter haar hand voor haar mond houdt en luidop “zut”
zegt, begrijp ik al snel dat ook zij onze huwelijksverjaardag is vergeten.
Oef, gelukkig ben ik dus niet alleen… Dat komt er van wanneer je al bijna
een jaar zonder al teveel tijdsbesef leeft.
Wanneer Vicky hoort dat het vandaag onze
huwelijksverjaardag is, verdwijnt ze stiekem in onze kamer. Even later komt
ze naar ons met een mooi gekleurd hart met een strikje er rond met hip hip
hoera erop. Echt lief.
Om “onze” dag te vieren gaan Xenia en ik een
overheerlijke milkshake (chocolade en bananenijs) drinken. Naar goede
gewoonte drinken we samen met een rietje uit één beker (wat zeiden onze
vrienden toen om ons te plagen? “Het is zeer romantisch en goedkoop”? Er is
dus nog niets veranderd).
Die avond is het rond en in de kerk van ons dorp een
hele drukte. Kinderen overhandigen mooie bloemstukjes aan hun mamma’s; ook
in Brazilië vieren ze blijkbaar in mei moederdag (in Antwerpen vieren wij
het in augustus).
Voor ons was 13 mei 13 jaar geleden een pak drukker dan
vandaag. Wat hebben wij toen genoten van de teksten van onze ouders, de
vrienden die met Marcel’s zwaarden een erehaag vormden, de ietwat
vervelende, maar oh zo plezante sketch van de toenmalige klasgenoten, de
muziek, de liedjes die we zongen, het dansen, en dat alles in het bijzijn
van onze familie en de meeste van onze beste vrienden. Wat een
onvergetelijke dag. Jammer dat onze kinderen er die dag niet konden bijzijn.
Maar ja, we moesten ze toen nog maken hé!
vorige
volgende
|
