|
16 maart
2007 Met de auto door Tierra del Fuego
De voormiddag genieten we nog maximaal van de
gezelligheid van Yakush. De kindjes en wij hebben er intussen verbroederd
met ondermeer de Israëlische Lee (die met Vicky macrame maakt) en de Engelse
Liane. We nemen afscheid van de Belg Gregory die vandaag met zijn fiets
verder trekt.
We checken nog voor een laatste keer of er post is voor
ons. En ja, voor Jonathan zijn verjaardag zijn er nog toffe kaarten
aangekomen. Jammer genoeg is die van zijn grootouders er nog niet bij.
Op de middag haal ik onze auto. Het is een Chevrolet,
te vergelijken met een oude Opel Kadet station. Grappig, dat is de auto waar
Eddy’s vader vroeger mee rondreed. We zijn benieuwd of al onze bagage er wel
inpast. Oef, net.
Het eerste stuk buiten Ushuaia is nog vol bergen en
bossen. Dan wordt het geleidelijk aan vlakker en uitgestrekter. We krijgen
ook regen en onze eerste regenboog in Patagonië te zien (nadien volgen er
nog heel velen!). In de uitgestrekte vlaktes zien we ook voor het eerst
guanaco’s, oftewel rodegekleurde lama’s. Ze hebben het hoofd van een kameel
of een kangoeroe, het lijf van een lama en een rood wipstaartje. Er zouden
er op Tierra del Fuego alleen 25.000 stuks rondlopen!
We willen aan de Argentijnse kant nog logeren, maar
voor we het beseffen staan we op Tierra del Fuego voor de Chileense grens.
Er is, gezien het al latere uur, niet teveel volk, dus we wagen het erop. De
administratieve rompslomp valt goed mee en gezien er niemand voor ons is,
zijn we snel voorbij de grens.
Er staat een hevige wind en de lucht is nog steeds
dreigend, dus we kiezen voor een kamer in het hotelletje La Frontera.
vorige
volgende
|
