14 februari
2007 Valentijnsdag
Het is de ochtend van 14 februari, Valentijnsdag. Er
wacht ons een verrassing. Jonathan en Vicky hebben voor ons beiden elk een
prachtig geschenk gemaakt. We vinden het naast ons bed, mooi ingepakt. Het
zijn prachtige tekeningen, een pen voor mij, een verwendag voor Xenia,
kortingsbonnen voor een ijsje, en 4 kaarsjes in de vorm van een hartje (voor
een speciaal moment). Wat hebben wij toch schatten van kinderen!
Als Valentijnsdiner gaan we pizza halen – en kopen ons
nog een Valentijnsroos. We genieten van ons eten en de sfeer op de
binnenkoer van ons hotelletjes, Los Arcos.
Jonathan en Vicky willen graag ‘thuis’ blijven, terwijl
wij onze bustickets gaan kopen naar Valdivia. Bijna hadden we met een groep
trekkers een vijfdaagse bustour geboekt naar het Zuiden, maar de bus is vol
(en zo goedkoop is het niet).
Al wandelend door Santiago zien we enkele knap
beschilderde huizen. Wat zou ik graag bij onze terugkomst de zijgevel van
onze buren laten beschilderen. Wanneer we dan uit onze deur stappen, zouden
we kunnen genieten van een machtig bergzicht of zeezicht bijvoorbeeld… Moet
toch kunnen, niet?
Die avond bekijken we op onze laptop (en met de
gekochte luidsprekers in Nepal) de prachtige film “The March of the Pinguins”.
Deze wondermooie film over het leven van de koningspinguďns vertelt
hetzelfde verhaal als “Happy Feet”, maar dan deze keer in het echt. We zijn
allemaal achteraf flink onder de indruk van wat we te zien en te horen
kregen. Wat is Antarctica toch een ongelofelijk continent met uitzonderlijk
leven. Zouden we het ooit met onze eigen ogen te zien krijgen?
vorige
volgende
|