|
13 februari
2007 Gevaarlijk Plaza Las Armas
We kopen ons een metroticket en rijden door de prachtig
verzorgde metro naar een shopping mall iets buiten de stad. We willen nieuwe
schoenen en broeken kopen, want de onze zijn aan vervanging toe. We schaffen
ons ook een verdeelstekker aan, want ondanks de verschillende (ronde,
rechte, kromme, dikke, dunne) die we bij hebben van vorige reizen, is er
geen één die in een Chileens stopcontact past.
Op de terugweg stoppen we in het centrum in Plaza Las
Armas. Het is een mooi plein omzoomd met knappe gebouwen en voorzien van
veel groen, fonteintjes en beelden. Het is er gezellig druk. Kinderen
voederen duiven, predikanten verkondigen Gods woord, schilders stellen hun
kunstwerken tentoon. In een kiosk wordt er geschaakt. Ook wij huren een
tafeltje en spelen er schaak. We voelen ons zo één worden met de Chilenen.
Toch blijkt het plein niet zonder gevaar. Ik haal onze
PC boven om te checken of er hier geen gratis draadloos internet beschikbaar
is, en ja, dat is ook zo. Zo kunnen we weer onze mail checken, opladen en
onze website aanpassen.
Terwijl ik mij even later bij Jonathan aan de
schaaktafel zet en Xenia op een bankje verder werkt aan onze website,
gebeurt het. Een jongeman rukt onze PC uit Xenia’s handen. Ze reageert met
een luide gil, grijpt de laptop terug vast en laat hem niet meer los. Er zit
de dief niet anders op dan vruchteloos het hazenpad te kiezen. Bijna waren
we ons laptop kwijt!
Xenia trilt nog lang na van de opgedane schrik. De
enige reactie die ze krijgt van de omstaanders op het plein is dat ze zeggen
dat we niet slim zijn om hier op onze laptop te werken.
We hebben ons lesje wel geleerd. In het vervolg zullen
we onze laptop nooit meer in het publiek boven halen. Zoveel geluk (het is
vandaag de 13de, onze geluksnummer) zullen we wellicht de
volgende keer niet hebben.
vorige
volgende
|
