|
23 januari
2007 Tahiti nous voici
Vertrokken om 14 uur op 24 januari 2007 in Auckland,
Nieuw Zeeland, komen we dus een dag vroeger op 23 januari om 18 uur op
Tahiti aan.
Eenmaal geland, mogen we niet onmiddellijk uit het
vliegtuig omdat een zware regenbui het uitstappen verhindert. Wanneer we dan
toch op de tarmac mogen, overvalt de vochtige hitte van Tahiti ons. Het is
intussen al pikkedonker. Op de luchthaven krijgen wij bloempjes en er speelt
een muziekbandje. Houders van een EU-paspoort mogen in een aparte rij
aanschuiven. Gek om hier, zo ver van huis, midden in de Stille Oceaan, op
Frans grondgebied te lopen.
Terwijl Xenia en de kinderen aan de uitgang wachten, ga
ik op zoek naar een overnachtingplaats. Het Airport hotel aan de overkant is
veel te duur (150 EUR/nacht). We hebben echter gehoord van een goedkoper
pensionnetje (Chez Fifi) en dankzij de hulp van enkele zeer vriendelijke
Tahitianen vind ik het, een beetje achterin gelegen op nauwelijks honderd
vijftig meter van de luchthaven.
Het pensionnetje is echter vol (toch ook nog 80 EUR/nacht)
en de man raadt me af onze tent op te zetten gezien het weer. Het regent al
meer dan twee weken quasi continu op Tahiti. Depressie Zyta is net voorbij
en de volgende depressie (Arthur) kondigt zich aan.
Terug op de luchthaven krijg ik de hulp van een
verkoopster. Zij belt Heitiare Inn voor me op. Even later komt de eigenares
ons met haar pick-up halen. We krijgen een redelijk propere kamer met
ventilator voor 7500 Tahitiaanse Francs (62 EUR/nacht). In Indonesië sliepen
we een hele week voor dit bedrag in veel mooiere kamers, ontbijt en zwembad
inclusief…
Die nacht valt de regen er met bakken uit.
vorige
volgende
|
