|
10 & 11 augustus
2006 Cradle of Humankind
Aanvankelijk hadden we gepland om vanuit Hartbeespoort
Dam enkele uitstappen te doen, maar deze keer is het Vicky die midden in de
nacht moet overgeven. We houden het dus maar rustig. Gelukkig laat deze
wondermooie plek aan het stuwmeer zich daar erg goed lenen. Jonathan kayakt
en fietst. Wanneer we rond de tafel ontbijten, zegt Jonathan: “Hoe
ongelofelijk is het om rond een tafel te zitten en te eten wat je wilt. Wat
een luxe.” En even later voegt hij eraan toe: “En eigenlijk hebben wij dat
in België elke dag”.
Ikzelf rij nog naar het stadje Brits om een Toyota
garage te bezoeken. Er brandt een lichtje van de 4X4 en volgens enkele buren
in het wooncomplex is er mogelijk extra olie nodig. Het blijkt loos alarm te
zijn; gewoon een knopje indrukken en het lampje gaat uit… De mensen van
Toyota te Brits zijn erg vriendelijk en wanneer ik vraag achter een
internetcafé, laten ze me toe mijn laptop bij hen aan te loggen. Het is een
snelle verbinding en ik maak er gebruik van om nieuwe verslagen en de eerste
beelden (die Xenia aan de Dam in Frontpage heeft klaargemaakt) op te laden.
Bij Woolworths koop ik nog kousen voor Vicky en mijzelf – de avonden zijn
fris!
Op de terugrit stop ik bij de locale Spar. Eerst mag ik
niet binnen. De elektriciteit is uitgevallen – maar na het opstarten van de
noodgenerator werken de kassa’s terug en kan ik toch onze inkopen doen. Ook
in het huis aan het meer is er geen stroom meer. Wanneer de zon bijna
ondergaat, zoeken we kaarsen in het huis en we halen ons gasvuurtje boven.
Wat zijn we toch afhankelijk van elektriciteit geworden. Bijna 7 uur na het
uitvallen van de stroom, om half acht ’s avonds (het is dan al een uurtje
donker), begint onze radio terug te spelen. Er is terug licht en de
waterpomp werkt weer zodat we terug water uit de kraan krijgen (en in de
wc’s), zodat we opnieuw kunnen genieten van de ‘luxe’ van de welgestelde
mens.
Vrijdagnamiddag 11 augustus – Vicky voelt zich al wat
beter – gaan we op zoek naar wat op de kaart vermeld staat als “The Cradle
of Humankind”. Mijn KDG-collega Guido sprak er ook over als zeker te
bezoeken in Zuid-Afrika. Het gaat om een uitgestrekt gebied waar men
fossielen (o.a. Mrs. Ples en Little Foot) heeft gevonden. Deze fossielen
bekrachtigen de theorie van Darwin die stelt dat de mens van de primaten
afstamt. Het zijn de oudste fossielen van mensachtigen die men op aarde
heeft gevonden, wat er op wijst dat deze plek in Afrika de “Wieg van de
Mensheid’ is.
We zien vele platen langs de weg met “Cradle of
Humankind”, maar het is wel wat zoeken voor we het in 2005 door de ZA
president Thabo Mbeke geopend centrum Maropeng ontdekken. Het centrum is een
staaltje van moderne architectuur en vertelt over het ontstaan van de
mensheid. Een bootje brengt ons eerst via knappe replica van de 4 elementen
die leven hebben mogelijk gemaakt – aarde, water, vuur en lucht. Vervolgens
krijgen we een reusachtige 3-D weergave van het ontstaan van de aarde en de
continenten te zien – indrukwekkend. Dan volgen er nog zeer interessante
ruimtes waar we achtereenvolgens het ontstaan van de mens, de oudste
fossielen ter wereld en karakteristieken van de mensen zoals ‘bipedalism’
ontdekken. Het moderne museum besteedt ook veel aandacht aan de toekomst van
de mens en aan duurzaamheid. Er is een vijftig meter lange muur met citaten
van de millenniumdoelstellingen en het Gaia principe van Lovelock. Er is nog
een toffe quiz voor kinderen – enkele vragen kunnen zeker dienen in het
kader van de WWF quiz die we begin september willen opstarten.
Jammer genoeg is er te weinig tijd (we zijn een uur
voor sluitingstijd toegekomen) om alles grondig te bekijken. Ook voor de
grotten van Sterkfontein, waar de belangrijkste paleontologische vondsten
daadwerkelijk vandaan komen, hebben we geen tijd meer. We zullen hier ooit
nog terug moeten komen.
Buiten de tentoonstellingsruimte ontmoeten we Alex die
werkt op een vlakbij gelegen ruimteobservatorium. Hij wil wel proberen om de
volgende ochtend een bezoek voor ons te regelen.
vorige
volgende
|
