|
@
2006 09 18 De verhalen van Vicky in China
We gingen naar een park en we betaalden
voor het park : het was 60 cent voor ons allemaal samen. Toen gingen we binnen.
We zagen een meer met bootjes. We vroegen aan mama en papa of we met een bootje
konden varen. Ze vonden het een goed idee. Toen gingen we op een motorbootje. We
begonnen en Jonathan was aan het stuur. We gingen onder een brug en daarna
maakten we een bocht naar rechts. Er was een eiland in het midden van het meer.
Na een tijdje mocht ik aan het stuur. We gingen langs waterplanten. Toen botste
ik bijna tegen een bootje. Toen mocht Jonathan weer aan het stuur. Hij parkeerde
bij de andere boten. Daarna gingen we naar de poort. We stapten terug naar onze
jeugdherberg.
De volgende dag gingen we naar de
Verboden Stad, waar de keizer vroeger woonde. Op de muur stond er een schilderij
van Mao. Mao is vroeger de baas van China geweest. Hij is een mijnheer die veel
mensen heeft gedood. Hij zei dat niemand mocht kiezen wat hij wilde doen. Alleen
Mao mocht kiezen wat hij deed, maar nu is hij al lang dood.
@
2006 09 20 De Chinese Muur
We gingen om 7 :00 naar
een busje om naar de Chinese muur te gaan .
Ze zeiden dat wij 3:00
gingen rijden maar we moesten er zeker 5:00 om bij de Chinese muur te gaan .
Toen kwamen we aan. We
gaven onze ticketten. Toen waren we op de Chinese muur. Het was er prachtig. Maar ook vermoeiend en ik
en Jonathan gingen er al vandoor. Ik stook bijna iedereen voor. Toen was
Jonathan heel ver weg en ik had dorst. Ik bleef wachten wanneer mijn papa er was
want ik had zo’n dorst.
Toen ging ik voort. Na
een tijd had ik weer dorst ik bleef soms stil staan . Er waren mensen die zeiden
dat mijn papa kwam. Toen was papa er en ik vroeg om drinken. Ik stapte met papa
voort. Tot na een tijdje was er een mooi zicht en daarna kwamen we een brug
tegen. We moesten betalen. Ik zei “papa volgens mij hoorde ik Jonathan. Toen
waren we bij een café en ik zag Jonathan met een paar Spanjaarden aan komen. En
ze zeiden dat jonathan de eerste van de hele groep was ! Na een tijdje kwam mama
aan en zij was niet de laatste. Hoera voor mama! Toen dat iedereen in de bus was,
vertrokken we terug naar de herberg.
@
2006 09 26 China
Jonathan en ik werden
heel vroeg in de morgen gewekt door mama en papa. We aten ei en daarna gingen we
met twee Engelsen op weg naar de panda's!
We zagen een taxi en we
vroegen dat hij daar naar toe reed. Hij zei dat er maar vier mensen in de auto
mochten. Dus, zeiden we tegen de Engelsen dat wij daarin gingen want zij wisten
hoe je dat in het chinees moest zeggen. Daarna kwamen we aan en de Engelsen
waren er niet.
We gingen binnen in het
park en we gingen kijken naar de panda's. Want heel vroeg in de morgen kregen ze
eten. Daarna sliepen ze. We gingen een centrum binnen en daar zouden baby’s
moeten zijn. We zagen kleine panda beren. Ze waren super schattiiiiiiiiiiiiig!
We gingen uit het centrum en papa en Jonathan zagen een reusachtige panda beer.
We trokken veel foto’s. Daarna gingen we voort en we zagen twee panda beren. De
ene ging eten en de andere bleef zitten in de boom . Toen kwamen er twee werkers
aan die probeerden de andere in de boom ook naar beneden te krijgen maar het
lukte niet. Na een tijdje ging hij er eindelijk uit; hij ging eten want hij had
honger. Je kon naast hem zitten maar het kostte teveel, het was zeker 40 euro
per persoon.
De rode panda's waren ook
schattig.
@
2006 10 07 De Potala
Heel vroeg ‘s ochtends
vertrokken mijn familie en ik naar de Potala in Lhasa (Tibet). We aten eerst nog
wat dumplings voor dat we naar binnen gingen, want binnen mocht je alleen maar
eten van daar eten. Toen we binnen waren, zagen we veel treden en kamertjes. We
gingen een kamer binnen waar allemaal kleine Boeddha’s zaten. We trokken veel
foto’s van de boeddha en ook van mij. Toen gingen we een ander kamertje binnen.
Er zaten grotere boeddha’s in die kamer. Er waren mensen die foto’s wilden maken
van ons, Jonathan en ik dus. Ze trokken alleen foto’s van ons in plaats van de
Potala. De boeddha’s waren prachtig! Op een moment zei papa “wat zijn er hier
veel boeddhatjes”! Toen zagen we een gouden kist waar de eerste Dalai Lama inzat.
Daarna nog een gouden kist waar de tweede Dalai Lama in zat. Toen gingen we
terug naar beneden om naar huis te gaan. We gingen rustig naar ons huis slapen.
@
2006 10 27 Rafting in Nepal
Heel vroeg in de morgend
maken we ons klaar voor de rafting.
We vertrekken met een
klein busje naar de rafting’s plaats met andere mensen.
Ondertussen zagen we veel
bergen en bussen die gebotst waren of in de ravijn terecht kwamen. Op een moment
zei een meneer dat de chauffeur kon stopen zodat hij een foto kon maken en zei
ook dat hij naar de wc moest. Maar de chauffeur verstond er niks van.
We stopten na een tijd op
een plek en wij moesten uitstappen omdat daar de plek was om te gaan raften. We
stapten uit en pakten maar twee rugzakken mee van de vier rugzakken . Na een
tijd kwam er nog een grote groep Nederlanders en twee Puerto Ricanen. En daarna
kwam er nog een groep aan. Ik was daar wel niet bij, want ik zat op het strand
te spelen. Mama en ik waren aan het wachten op papa en Jonathan.
Na een tijdje was ik het
wachten beu. Ik ging dus terug naar boven voor papa en jonathan te halen. Ik zag
op een moment papa en Jonathan aankomen. Ik zei dat we heel de tijd zaten te
wachten op hen. Ze zeiden dat ik een reddingsvest en helm moest passen.
We vertrokken in de boot
met vier Nederlanders. We begonnen te roeien en te tellen. Zo was het:
1,2,3,4,5,6… en ineens zei de gids “stop!!!”. Dus stopte ik met tellen en ook
roeien . Er zaten stenen in het water waar er grote golven van kwamen . En we
werden nat. Het scheelde weinig. Na een tijd deden we nog zoiets en de gids riep
“harder, harder”!!! En zo ging het heel de tijd. Totdat er ineens een heel
gevaarlijke bocht kwam waar mama, Jonathan en ik, er uitstapten. Na een tijd
kwam er een meneer aan die de weg toonde. Hij zei dat er de dag ervoor een boot
was omgekanteld en de mensen moesten er langs de steile kant opklauteren. Na een
tijd zat iedereen terug in de boot.
We stopten even later aan
wal. Ze begonnen eten klaar te maken voor iedereen. Het was lekker . We gingen
verder en werden alweer klets nat. Er kwamen nog veel golven. We kwamen bij een
andere boot en maakten ze nat, maar wij werden het natst van al. Na een hele
tijd varen stopten we weer en daar stonden twee tentjes voor ons. Wij waren de
enigen die twee dagen hadden gepakt. Zij gingen naar boven maar wij niet, wij
bleven bij de tenten. We maakten een grote berg en kregen om te eten popcorn. We
kregen thee. We kregen patatjes, frietjes, spaghetti en rijst. Toen gingen we
slapen. z z z z z z z .
Volgende dag speelde ik
met Jonathan dat we een bergen park hadden. We maakten dus bergen van zand . Na
een tijd stopten we en deden we koordtrekken. Nadien vertrokken we met een
andere gids.
Ze zeiden dat het vandaag
rustiger was . Ze zeiden: all forward!!!!!! Sneller sneller faster!!! Stop, zei
de gids. We werden kletsnat. Hij ging altijd in de grootste golven zodat we
kleddernat werden. Het was toen heel rustig geworden en we zagen boven ons
kindjes lopen op een brug. Op een plek zei hij dat je mocht zwemmen en papa ging
er meteen in. Hij zei dat het koud was maar leuk; hij kon drijven met de
reddingsvest. Ik zei dat ik ook in het water kwam en ik ging aan de rand en de
gids duwde mij in het water. Ik zei dat ik amper vooruit geraakte. Mama zei heb
je zo leren zwemmen? Ik was als een hondje aan het zwemmen want als ik gewoon
was aan het zwemmen dan ging ik niet voorruit. Ik ging terug in de boot en ik
bibberde van de kou. Ik kreeg snel een handdoek en ik deed het terug uit om mij
te laten drogen en ineens moest ik pedellen en door de grote golven werd ik weer
nat. We hadden een grote rots voor ons maar we geraakten er uit . De gids zei
dat hij daar al eens 5 meter hoog was gegaan omdat toen het achterste van de
boot op een rots zat en toen viel hij eruit maar de anderen niet.
Op een moment stopten we
op een strand en speelden daar totdat er een toeristen bus aankwam en we
vertrokken. Toen stopten we en er stonden overal bordjes met de naam van een
lodge. Wij pakten Rainbow Lodge en vertrokken met een klein busje naar Rainbow
Lodge. We kwamen aan en gingen meteen eten. Er waren Nederlanders die zeiden dat
er een toeristenbus was gebotst. We gingen naar het internet cafe om een mail te
schrijven dat we daar niet in zaten, want ze zeiden dat het op tv kwam. Toen
gingen we rustig slapen.
@
2006 11 17 Batik in Yogjakarta
Ik, Jonathan en mama vertrokken naar Batik.
We moesten gewoon iets tekenen maar groot.
Mama zat te kijken. Toen was mijn tekening klaar. Een meneer deed het doek op
een kader. Ik moest naast warm kaarsvet zitten en ik kreeg een ander doek die op
een kader vast zat. Het was om te leren. Ik kreeg een klein soort pijpje en ik
deed het in een pot waar heet kaarsvet in zat. Ik moest lijntjes, boogjes en
stipjes maken. Toen mocht ik beginnen met het echt werk! Ik moest over de
lijntjes gaan.
Jonathan was klaar met tekenen. Hij gaf het
aan de meneer om aan een kader te doen. Hij deed het zo goed dat hij mocht
beginnen. Hij was rustig bezig maar opeens viel het kaarsvet op zijn vinger. Hij
deed zijn vinger in de mond. We vroegen aan de meneer voor water. Eerst snapte
de meneer het niet maar daarna wel . Jonathan ging zijn tanden proper maken en
deed verder met zijn werk. Hij zei dat hij nog een beetje kaarsvet aan zijn tand
had.
Toen ik klaar was, mocht ik schilderen:
geel, blauw, rood, groen, oranje. Ik pakte blauw en het had de kleur grijs, toch
was het blauw. Toen ik klaar was; zei de meneer dat ik het doek vol water moest
doen. Hokus pokus pats, alle kleuren die ik er op had gedaan waren juist hoe ik
het wou! Toen deed de meneer het in heet water en al de lijntjes verdwenen. Hij
deed het dan in koud water en dan lieten we het drogen aan de waslijn.
|
