Verslagen

ZUID-AMERIKA  -  Brazilië


 

 

¤ Afrika

¤ Azië

¤ Oceanië

¤ Antarctica

¤ Zuid-Amerika

 

¤ Arthurschool
 

 

 

Eddy & Xenia

 

Jonathan

 

Vicky

 
 
 

16 mei 2007 Sao Paulo

Met piepende remmen komt de bus tot stilstand. Een windvlaag komt uit de motor. Zachtjes klappen de deuren open en de eerste mensen komen naar buiten. Het is elf uur ’s morgens maar dat kan de mensen van deze grote stad, Sao Paulo, niet schelen. We volgen een lange gang waarin veel mensen kriskras door elkaar lopen. Eerst langs een grote hal en niet veel later slagen we weer een gang in. Er zijn een hele hoop winkels aan beide kanten van de gang. Hier en daar is er ook eens een restaurant te bespeuren. Aan het einde van de gang zien we de straatkant. Het is een brede weg onder een groot afdak van de bushalte. Links daarvan krijgen we een hele rij kantoren in het oog. Allemaal voor taxi’s. We boeken er één en stappen er niet veel later in. Deze vertrekt na een hele hoop gezever en gepraat, omdat de prijs te laag was, eindelijk in de richting van ons hotel. Het was een Formule1 hotel. Eigenlijk is het een soort hotel waar bijna niemand, en soms ook helemaal niemand, is als bediening. Deze blijkt anders te zijn. Er is een grote oprit waar onze taxi op rijdt. In het midden daarvan stopt hij, zodat we kunnen uitsappen vlak voor een paar treden. Deze brengen ons een meter hoger, nu staan we op gelijke hoogte met het hotel. Hij is heel groot en hoog. Dat merken we ook wanneer we met al onze bagage in de lift staan. De verdiepingen gaan namelijk tot 20. Het is een typische kamer zoals je in al de Formule1hotels vindt. Een dubbelbed met een stapelbed er bovenop. Maar toch genieten we ervan, namelijk van het mooie zicht uit een raampje.

De avond breekt aan en na eens geskypt te hebben met vrienden van mij begeven we ons naar een chique pizzeria. We zouden mensen zien die distributeurs zijn voor Kipling in Brazilië. We zien ze ook en samen met hen eten we een goede pizza. Het zijn namelijk rijke mensen en trakteren dit dure etentje voor ons. Zij hadden ons ook uitgenodigd want anders zouden we hier nooit zelf gekomen zijn.

Ik geniet ook nog van de nieuwe boeken die we hebben ontvangen met de post. Ze waren eigenlijk nog voor mijn verjaardag maar zijn niet aangekomen in Ushuaia.

Die avond gaan we laat slapen in ons klein kamertje van het grote, hoge Formule1 hotel. 

 

vorige                                                                                                                          volgende