18 september 2006 Naar China
Met het geluid van een waterkoker begon het lichtje met
“gordels aan” boven ons te branden. De piloot begon te praten, terwijl je op
de achtergrond geluiden hoorde van gordels die vastklikten. Eerst in het
Engels, dan in het Chinees was hij wel tien minuten aan een stuk aan het
praten. Acht uur geleden waren we vertrokken vanuit Finland. Daarvoor waren
we nog eerst 2 uur onderweg vanuit Zaventem om er te geraken. We vlogen die
2 vluchten met Finnair, de Finse luchtvaartmaatschappij. Met een klein
stootje kwam het vliegtuig op de grond terecht en reed met grote snelheid
voort over de landingsbaan. Het vliegtuig minderde vaart en reed traag langs
de luchthavengebouwen naar zijn aankomstplaats. Wanneer het vliegtuig op
zijn plaats stond, sprong het lichtje “gordels aan” weer uit. We gingen uit
het vliegtuig en wandelden naar de plaats waar we onze bagage moesten
ophalen. Alles kwam aan, behalve mijn koffer. Na een uur wachten omdat mama
en papa allemaal dingen moesten regelen, zijn we vertrokken naar het hotel
waar we onze eerste nacht hadden geboekt. Het was een 2-sterrenhotel. In
onze kamer moesten we even slapen omdat het een nachtvlucht was. In de
namiddag waren we wakker en gingen we Peking verkennen. We wandelden door
kleine straatjes en steegjes en keken in winkels. Overal hingen panelen met
tekens die we niet konden lezen. Na een tijdje wandelen, kwamen we op een
grote baan terecht en gingen we naar links. In de verte zagen we de Verboden
Stad. Daar woonde vroeger de Keizer van China. Op het plein ervoor, het
Plein van de Hemelse Vrede, zaten wel honderden mensen. Sommigen hadden
vliegers die hoog in de lucht sierlijk rond vlogen. We mochten de Verboden
Stad (nu een museum) niet meer binnen omdat het al te laat was. Die avond
gingen we terug door de straten naar ons hotel. Het was een zalige nacht in
China.
vorige
volgende
|