|
24 juni
2007 Inti Raymi (Zonnefestival) te Sacsayhuaman
Vandaag wordt het belangrijkste feest van het jaar in
Cusco gevierd, namelijk het Zonnefestival, oftewel Inti Raymi (door de
Spaanse conquistadores vroeger verboden, maar nu terug in ere hersteld).
Gisteren was nog maar een voorsmaakje.
Toeristen van over heel de wereld komen dit schouwspel
bewonderen, en onder hen niet de minste. Naast onszelf (J)
zijn, zo vernemen we later, ook ondermeer Bill Gates en Cameron Diaz van de
partij.
Het parkje van de Plaza de Armas is afgesloten, zodat
de massa is samengeperst aan de zijkanten van het plein. Gelukkig lukken we
erin, met dank aan onze kinderen, prima plaatsen te bemachtigen op twee
balkons, op de eerste verdieping van een restaurant.
Eerst zien we de hoogwaardigheidsbekleders, ondermeer
de vrouwelijke burgemeester van Cusco en heel wat militairen, langs de weg
rond het plein defileren naar de eretribune.
Dan komen de Inca soldaten in grote getallen het groene
plein opgedraafd. Achter hen volgen de concubines van de Grote Inca en de
Maagden van de Zon. Begeleid met trommelgeroffel stellen ze zich allen op om
de Inca heerser en zijn vrouw, de Coya, te verwelkomen. Zeer indrukwekkend.
De Grote Inca houdt een toespraak. Hij richt zich tot
de eretribune en tot Inti, de Zonnegod. Dan weerklinkt er muziek en overal
op het plein wordt er gedanst. Jammer dat het meeste in Quechua is, zodat we
niet veel van de woorden verstaan.
Vervolgens maakt de hele stoet zich klaar om de berg op
te gaan, naar het reusachtige Inca fort, Sacsayhuaman.
Nadat het Inca leger onder onze balkons is voorbij
gestapt, trekken ook wij te voet naar Sacsayhuaman. De naam is Quechua voor
Tevreden Valk, maar de meeste toeristen, ook wij, onthouden de naam via het
ezelsbruggetje “sexy woman”.
Sacsayhuaman is een indrukwekkende ruïne, kolosaal
groot! En zeggen dat we maar een 20% te zien krijgen van wat het
oorspronkelijk was. De Spanjaarden hebben namelijk heel wat stenen van dit
reusachtige complex gebruikt om hun eigen huizen te bouwen in de stad.
Er zijn grote tribunes opgesteld. Maar gezien een zitje
80 USD kost, hebben wij gekozen om samen met de tienduizenden lokalen en
andere toeristen in de heuvels er rond plaats te nemen.
Dezelfde figuranten als op het plein voeren hier het
zonnevereringsfeest op, zoals het mogelijk ook ten tijde van de Inca’s werd
gehouden. We zitten wellicht te ver af om helemaal in het feest te kunnen
opgaan, maar we krijgen toch een heel goed beeld hoe het er vroeger moet
hebben uitgezien.
We hebben onze picknick bij en dat is maar goed ook
want het spektakel duurt meerdere uren. Onze broodjes steken maar bleek af
tegen wat de lokalen hier eten, ondermeer een soort gevulde konijn met een
rattenkop.
Wanneer de keizer, zijn krijgers en gevolg zich
terugtrekken in het fort, verspreidt de massa mensen zich.
Lokale kinderen glijden op plastic flessen de heuvels
van Sacsayhuaman af. Ook onze kinderen doen mee. Plezier gegarandeerd.
Dan is het tijd om het fort te verkennen. Wij volgen de
menigte en bewonderen de reusachtige stenen die de Inca’s hierheen hebben
gesleept en die ze op de meest perfecte manier en zonder cement in elkaar
hebben gezet. Wat een architecturaal talent hebben deze Inca’s toch gehad.
Het Zonnefeest is voorbij. Met Wil, Wim en Cor, drie
gezellige Nederlanders, gaan we avondeten in één van de vele toffe
restaurantjes niet ver van het plein.
vorige
volgende
|
