27 april
2007 Edelstenen, maté en palmitos
Vandaag staat in het teken van Vida Silvestre, de
Argentijnse natuurbeschermingsorganisatie.
We hebben afgesproken met Esteban en Laura van het
kantoor van Vida Silvestre in Iguazu. Ook onze Argentijnse vrienden Emilio
en Alejandra gaan met ons mee.
Deze ochtend gingen we normaal op stap met een hoop
kinderen voor een milieueducatie project over de jaguar, georganiseerd door
Vida Silvestre. Door de vele regen van de laatste dagen is de activiteit
jammer genoeg afgelast en verschoven naar volgende week. En zeggen dat de
zon vandaag terug volop schijnt… Echt jammer.
Esteban stelt voor dat we in de plaats van het
educatieproject in de voormiddag de edelsteenmijnen van Wanda bezoeken,
terwijl zij in Andresito administratieve zaken regelen.
Wat we te zien krijgen in Wanda, is echt de moeite
waard. In de basaltrotsen zijn, zowel boven als onder de grond, grote
trechters gevuld met duizenden amethisten, agaten, topazen en andere
edelstenen. Sommige trechters zijn wel twee meter lang en hebben een
diameter van meer dan een meter. Indrukwekkend gewoon.
De Wanda mijn behoort toe aan een Italiaanse immigrant,
die de grond jaren geleden heeft gekocht om er tabak te planten. Tot hij
enkele jaren later de edelstenen ontdekte… Gaan wij ook niet eens graven in
onze tuin?
Op weg naar Andresito heeft Esteban ons ook aangeraden
om te stoppen in het Provinciaal Park Urugua I. Er zijn twee wandelpaden,
maar één ervan staat onder water. We doen de andere, die Las Malvinas heet
(ja, ja, ze zijn die eilanden echt nog niet vergeten). Buiten de vele
prachtige vlinders en enkele vogels zien we er een goed gecamoufleerde
wandelende tak.
Rond 13 uur ontmoeten we Laura en Esteban in een
restaurantje in Andresito. Laura heeft om 14 uur een vergadering met
afgevaardigde leerkrachten van scholen van de hele provincie Missiones. Ze
wil hen warm maken voor een quiz die Vida Silvestre wil opstarten voor
kinderen.
Esteban neemt ons mee in zijn jeep en rijdt ons door
Andresito. Hij wil ons de harde realiteit tonen waarmee zijn
natuurbeschermende organisatie geconfronteerd wordt.
Eerst laat hij ons de houtzagerijen zien; het kleine
dorpje Andresito telt er bijna 40. Er ligt veel hout van oerbossen, om van
te wenen. Vida Silvestre doet wat het kan, maar de werkgelegenheid primeert.
Dan houden we halt aan de grootste matéfabrikant van
Argentinië. Maté wordt gemaakt van de bladeren en buitenste takken van de
kleine Yerbabomen. Om plaats te maken voor matéplantages sneuvelt er ook
heel wat oerbos. In de fabriek wordt 250 ton maté per dag verwerkt. Het
verwerkingsproces bestaat erin dat de bladeren en takken worden fijngemalen
en gedroogd in grote droogovens. En ja, deze ovens worden verwarmd met …
oerbos. Vida Silvestre probeert de coöperatieve te overtuigen om pijnbomen
van plantages te gebruiken, maar tot nu toe zonder succes. Gasovens zou nog
beter zijn, maar er lopen geen gasleidingen naar de provincie Missiones
(Argentinië heeft enorme voorraden aardgas, maar Missiones is een arme en
een ver van de hoofdstad gelegen provincie).
We zien de verpakkingsmachines aan het werk (Jonathan
is geboeid door het productieproces) en krijgen 10 pakken van hun beste
kwaliteit als geschenk mee.
Esteban wil ons dan brengen naar een ecologische
boerderij aan de rand van de rivier. We geraken er echter niet, zelfs niet
met een 4x4, omdat de rivier uit haar oevers is getreden en het water wel
een meter hoog staat op de weg.
Wat wel lukt, is een bezoek aan een nog op te starten
ecologisch fabriekje van palmitos.
Argentijnen zijn, naast het drinken van maté, verzot op
het eten van palmitos, het binnenste van palmbomen. Palmbomen worden in deze
streek illegaal gekapt voor het eten van deze lekkernij (de smaak heeft weg
van artisjokken). Vida Silvestre begeleidt een coöperatieve met een 40-tal
leden, die op een ecologisch verantwoorde manier palmitos wil verwerken en
aanbieden. De coöperatieve in samenwerking met Vida Silvestre wil een groot
gebied afschermen voor illegale kap en ervoor zorgen dat voor elke
gesneuvelde palmito er een nieuwe komt. Tegelijkertijd zal het project voor
werkgelegenheid zorgen en geld opbrengen. Het is een goed voorbeeld van de
toepassing van 3 P’s management, namelijk Profit (winst maken door de
verkoop van palmitos), People (werkgelegenheid voor de lokale bevolking) en
Planet (bescherming van het milieu, namelijk het verzekeren van het
voortbestaan van de palmito op lange termijn). Het fabriekje zou binnen het
komende half jaar van start moeten gaan. We gaan het volgen!
Dan is het tijd om terug te rijden naar Puerto Iguazu.
We pikken Laura op, die glunderend van haar vergadering met de leerkrachten
terugkomt. Ze zijn enthousiast en willen meedoen.
En zo draagt Vida Silvestre hier zijn steentje bij aan
natuurbehoud en educatie. En we gaan hen nog meer aan het werk zien de
volgende dagen!
vorige
volgende
|