Verslagen

Zuid-Amerika  -  Argentinië


 

¤ België
(voor vertrek)

¤ Afrika

¤ Azië

¤ Oceanië

¤ Zuid-Amerika

¤ Noord-Amerika

¤ België
(terugkomst)

 

 

 

Eddy & Xenia

 

Jonathan

 

Vicky

 
 
 

18 april 2007 Señor Tango

Na het reusachtige onweer van gisterenavond (voorpagina nieuws in de kranten gezien de helft van de stad onder water was gelopen), is de lucht van Buenos Aires terug zuiver.

Vandaag wordt een bijzondere dag voor ons. We hebben tango al op straat gezien, maar niets gaat boven het zien van een echte show. Er zijn er vele in Buenos Aires, maar de meest gerenommeerde is die van Señor Tango. Ik heb het geluk gehad die al eens te zien, toen ik twee jaren geleden werd uitgenodigd door het bedrijf dat dienst doet als gevalstudie voor mijn doctoraat.

De show is niet goedkoop, maar gezien we geen voetbal hebben gezien, hebben we wat geld uitgespaard. En ik was toen zo onder de indruk van het spektakel, dat ik het nog eens wil zien, maar dan met het hele gezin.

We worden opgehaald door een minibusje met (rijke) toeristen. We hebben onze beste kleding aangetrokken. Ik had de keuze tussen een trainingsboek of een lange broek met hier en daar een gat (jullie mogen raden wat het is geworden). Als schoenen hebben we onze trekkingschoenen aan; we kunnen toch moeilijk in onze open sandalen gaan, niet?

Señor Tango is gevestigd in een oude fabriek die is omgetoverd tot een echt showpaleis met een groot rond podium in het midden en balkons aan de kant. We nemen plaats aan ronde tafels en knap geklede dienstmeisjes en kelners brengen ons drank à volonté en lekker eten.

Voor de show begint, mogen de heren en dames die het willen op het podium om op de foto te gaan met een knappe danseres en danser. Jonathan wil een foto, als ik meega. Ik ga met mijn kapotte broek mee op het podium, maar durf me niet te laten fotograferen. Jonathan zet zich tussen de dame en de heer in. Zij plooit haar naakte been rond Jonathan zijn middel en geeft hem (als enige man die avond) een kus. Vicky, die ons fototoestel heeft, zit op het toilet. En wanneer we bij het buitengaan de foto van de fotograaf van het huis te zien krijgen, schrikken we ons een hoedje van de prijs. Een snel genomen digitale foto van Jonathan die de foto vasthoudt, blijkt achteraf jammer genoeg verre van scherp te zijn. Toch willen wij jullie dit unieke moment niet achterhouden, met excuses voor de slechte kwaliteit. Op de foto is het jongentje met de hoed op, tussen dame en heer, effectief Jonathan. En glunderen dat hij deed.

Om half elf is het dan zover. Het life orchest is klaar, de lichten gaan uit en onder spotlicht rijden twee trotse paarden het podium op. Op de ene zit een indiaan, op de andere een ontdekkingsreiziger. De geschiedenis van Argentinië begint en daarmee het ontstaan van de tango. We krijgen gezang, dans, cabaret, kortom spektakel van het hoogste niveau te zien.

De finale is grandioos met een majestueuze “don’t cry for me Argentina” met alle zangers, dansers en muzikanten, en reusachtige vaandels met de kleuren van de Argentijnse vlag die uit het plafond neerdalen.

Het is na enen in de ochtend wanneer we terug thuis zijn. Señor Tango was de perfecte afsluiter voor ons verblijf in deze nooit slapende, bruisende tango stad.

 

vorige                                                                                                                          volgende