|
18 maart
2007 Stormweer in Torres del Paine
In Puerto Natales doen we onze inkopen alvorens het
beroemdste nationale park van Chile te bezoeken, namelijk het Torres del
Paine.
Op weg naar het park zien we de ene regenboog na de
andere. Niet echt zo’n goed teken, hoewel de zon er ook wel is natuurlijk.
Het landschap op weg naar dit park doet ons wat denken
aan Namibië, toen we op weg waren naar de Sossusvlei. We voelen ons nietig
temidden van al dit natuurschoon. En toch missen we een groot deel, want
laag hangende wolken beletten ons het zicht op de bergtoppen.
Aangekomen in het park, kiezen we ervoor eerst naar het
Grijze Meer te rijden. De weg erheen leidt ons over heuvels en tussen
turquoiseblauwe meren en binnenzeeën door. We zien guanacos en een zorro. Op
sommige plekken waait de wind zo hard dat het water de lucht invliegt en
zich tegen onze auto aanklettert. Dit is welgekomen, want de auto zit onder
het slijk. Ik draai zelfs de auto in alle richtingen om alle kanten weer wat
properder te krijgen. Een car wash van de natuur, bij wijze van spreken.
Aangekomen bij Lago Grey, trekken we onze jassen aan en
wandelen naar de oever van dit uitgestrekte meer. Er drijven staalblauwe
ijsbergen in het water. Af en toe moeten we echt bukken om door de wind niet
omver te worden geblazen. Toch genieten we met volle teugen van dit
natuurspektakel. Heel in de verte zien we hoe een grote gletsjer zich in
Lago Grey stort.
Je gaat het niet geloven, maar vannacht willen we
kamperen. De inkom voor dit park is hoog, en er slapen is ook peperduur. We
hebben geluk, want de camping vlakbij het Grijze Meer, heeft een half open
hutje per campingplek waar normaal gesproken de eettafelbank staat. We halen
de bank eruit en zetten onze tent in de plaats. Zo is ze beschut tegen de
wind en de regen. In de refugio schuiven we aan voor het eten (3 menu’s voor
ons gevieren) en dan is het tijd om (eindelijk) nog eens te kamperen.
vorige
volgende
|
