|
18 februari
2007 Kamperen te Villarricca
Tegen de middag verlaten we ons aangenaam hotelletje
Gerlach en het knusse stadje Valdivia. Wanneer we mensen langs de weg
braambessen zien plukken, onderbreken we onze autorit om hetzelfde te doen.
Even later zijn onze tongen flink paars, maar lekker dat die braambessen
zijn.
Voor onze lunch houden we halt aan het Calafquén meer
vanwaar we voor het eerst de Villarrica vulkaan met sneeuwwitte top hoog
boven de omliggende bergen zien uitsteken. Wat een knap zicht! We wagen ons
in het erg frisse water voor een (korte) duik.
Aangekomen in Villarrica stoppen we aan de eerste
camping die we tegenkomen. Camping Du Lac ligt in een boomgaard waarbij
ieder zijn eigen perceel heeft met tafel en stoelen en licht (spaarlampen!).
Dat komt goed uit want wij reizen zonder tafel en stoelen, en buiten onze
pillampen hebben we ook geen licht.
Het is met spanning dat we de in Santiago gekocht tent
voor het eerst opzetten. En het valt reuze mee. De tent is voor zes, met een
kleine voortent. Ze is steviger en beter gemaakt dan diegene die we in
Indonesië kochten. Er is zelfs een slotje bij om de tent af te sluiten (ze
is van Braziliaanse makelij). Gezien ze groter is dan de vorige, hebben we
binnen meer ruimte (en die kunnen we best gebruiken).
Het strand is op loopafstand en al snel zijn onze
kinderen verdwenen. Wanneer we ze even later vervoegen, leggen ze ons uit
hoe ze het riviertje dat langs de camping loopt, gebruiken om hun zelf
gemaakte bootjes (gewoon takken) in het meer laten stromen. Natuurlijk is
het telkens een wedstrijd wie er het eerste is.
Die avond wandelen we rond in Villarrica. Het is een
erg gezellig stadje. Wat ons opvalt, is een groot bord aangebracht op het
gemeentehuis met waarschuwingsignalen voor vulkanische activiteit. Het
stadje ligt dan ook aan de voet van de Villarrica vulkaan (en toch staat er
enorm veel grond te koop, een riskante investering).
vorige
volgende
|
