12 februari
2007 AM Vertrek van Paaseiland
De hele nacht heeft het gestormd. Regen en wind hebben
onze tent geteisterd. Gelukkig hing het blauwe zeil erover, ook al is Eddy
één keer in het holst van de nacht eruit moet kruipen omdat het zeil er was
afgevlogen en we ook in het slaapcompartiment van onze tent nat werden. We
zullen dus toch wat natte kleren moeten mee nemen in het vliegtuig.
We hoeven echter onze kletsnatte tent echter niet af te
breken, want onze gastvrouw Cecilia wil onze tent kopen. Op de eerste plaats
voor haarzelf (als het buiten te warm is) en ook om te verhuren aan
toeristen. Met de algemene afrekening verrekenen we de tent aan een goede
prijs.
Wanneer Xenia later in Santiago de kosten van ons
verblijf in Rapa Nui berekent, blijkt het Paaseiland na Zimbabwe en Nepal
het beste mee te vallen. De redenen hiervoor zijn in dalende volgorde van
belangrijkheid: een lange tijd op dezelfde plek zodat er bijna geen
transportkosten zijn, de overnachtingen in een tent, en niet teveel op
restaurant (op het eiland is eten super duur door het transportmonopolie van
Lan Chile).
Op weg naar het vliegveld zegt Jonathan dat hij hier
niet weg wilt. Hij wil hier nog minstens twee maanden blijven zodat hij
ondermeer verder kan leren surfen. Ook wij hebben echt genoten van deze
mystieke plek. Daar zit natuurlijk het Tapati festival wel voor heel veel
tussen. Zonder het festival volstaan een viertal dagen om het eiland te
bezoeken. Wij hebben er in totaal twee weken verbleven.
Nog een snelle stop bij het postkantoor zorgt ervoor
dat we in onze paspoorten originele stempels krijgen van Rapa Nui, een mooie
herinnering!
vorige
volgende
|