|
16 januari
2007 Farewell Spit
Ben vraagt ons of we nog een nacht willen blijven. Hij
wil ons graag voorstellen aan zijn ouders die vandaag terug naar huis komen.
Onze kinderen en wij hebben daar geen bezwaar tegen. We blijven dus nog een
nacht.
We besluiten een uitstap te maken naar Farewell Spit,
het uiterste noorden van het Zuideiland. We rijden tot de weg eindigt. Een
prachtig gelegen infocentrum met groot terras geeft ons uitleg over de
omgeving en de verschillende wandelingen. We klimmen naar een uitkijkpunt op
de heuvel en krijgen een mooi zicht op de omliggende heuvels en de oceaan.
In de verte strekt zich de kilometerslange duinenrij uit die de Golden Bay
omsluit. De duinenrij is een beschermd natuurgebied. We kiezen voor de
Fossielenwandeling. Deze leidt ons eerst door liefelijk groene
“hobbitvelden” vol slootjes. We stappen verder door velden vol grazende
schapen. Jonathan, Vicky en ik jagen de schapen voor ons uit. Via een mooi
bospad bereiken we uiteindelijk het grote strand waar we een zeehond in de
zon zien luieren. Het grote zandstrand doet ons denken aan de pan van
Botswana. Een weg leidt ons over de duinen terug naar ons beginpunt. Wat is
het hier toch mooi!
Jonathan wil terug naar Ben om daar op het zandstrand,
waar Vicky en ik gisteren hebben gespeeld, ook een kasteel te maken. We
rijden iets sneller dan is toegelaten (maximum snelheid is 100 km per uur)
om nog voor hoogtij aan te komen. Nadat we onze kinderen hebben afgezet in
de baai, kopen wij nog snel in Takaka vlees voor de BBQ. We zijn nog net op
tijd terug om mee te helpen met de verdediging van het kasteel tegen de zee,
maar tevergeefs. Ook vandaag is het opkomende tij te machtig.
We BBQ-en uiteindelijk zonder de ouders van Ben die pas
laat in de avond toekomen. We zien hen morgenvroeg wel.
vorige
volgende
|
