22 december 2006 Leven in Sydney en eten in
Chinatown
Het is prettig en vooral droog wakker te worden in een
echt huis. We halen croissants en pistoletjes en eten een echt westers
ontbijt aan een echte tafel samen met echte vrienden. Zalig! Nadien is het
tijd om in de tuin te spelen: in het zwembad of op de trampoline.
Gezien de zon wat meer van de partij is, stelt Pieter
voor met hun boot een stukje te gaan varen. Daar hebben we natuurlijk niets
op tegen. De boot, die voor het huis ligt, wordt aan de jeep gekoppeld. De
kinderen kruipen in de koffer, de ouders zitten vooraan.
Enkele minuten later zijn we ter bestemming en wordt de
boot te water gelaten. Langs de oevers zien we mooie huizen en er liggen
heel wat jachten in de baai. De Bayliner van Pieter raast over het water.
Hij kan wel 50 km per uur halen. We genieten van de wind door onze haren en
de knappe omgeving. We gooien ons anker uit in een inham van het nationaal
park. Bernadette heeft voor lekker fris fruit gezorgd. De kindjes proberen
te vissen. Op nog geen 10 meter van ons zitten er in een boom wel 4
aalscholvers hun veren te drogen. Ikzelf laat me, na een verfrissende duik
in het water, drogen op het dek van de boot.
Aan boord vertellen onze vrienden ons over hun leven in
Australië en hoe graag ze zulke uitstapjes maken. Vele mensen werken 49
weken van het jaar om slechts gedurende 3 weken ervan te profiteren. Pieter,
Bernadette en Babet hebben de mogelijkheid om gedurende het ganse jaar,
wanneer het weer het toelaat tenminste (normaal gesproken flink veel), van
zon en zee te genieten. Zowel de stad als de prachtige natuur zijn op een
boogscheut van hun huis gelegen.
Die avond hebben onze vrienden het kerstfeest van
Pieter’s bedrijf. Terwijl zij daarheen gaan, hebben wij afgesproken met
Philippe en Catherine, twee Fransen die we op onze reis hebben leren kennen
en die nu ook in Sydney zijn. Ze logeren vlakbij Chinatown. Daar maken we
gebruik van om eens lekker met hen Chinees te gaan eten – ja, ja, we hebben
verdraaid heimwee naar de Chinese keuken. Het is al donker wanneer we de
trein terugnemen naar Yowie Bay. In het vertrekstation voelen we precies
terug in China – we zijn de enige blanken.
Wat was het alweer een mooie dag.
vorige
volgende
|