23 juli
2007 Raphael’s samba band in de Hamptons
Maandagochtend. De regen valt in bakken uit de hemel.
Wat hebben we dit weekend een geluk gehad met het weer.
We pakken in en tegen de middag, het regent nog steeds,
verlaten we met de hele bende (10 man, nonkel Henius en Talia zijn
teruggekeerd naar Boston) New York op weg naar Long Island.
Een vriend van Eddy, ex Kipling, heeft een huis in de
Hamptons, wellicht de meest exclusieve plek van heel Noord-Amerika. In de
Hamptons hebben de Wall Street boys, de jongens met het grote geld, hun
zomerverblijf. Maar hierover later meer.
Het is al late namiddag wanneer we bij Raphael’s huis
toekomen. De regen is gestopt, gelukkig maar, want we zijn uitgenodigd om
een jam sessie mee te maken van zijn samba band op het strand.
En dat blijkt echt de moeite waard. De band is
internationaal samengesteld, maar de muziek is Braziliaans. Het ritme werkt
aanstekelijk en al snel wordt er gedanst. Raphael legt onze kinderen uit hoe
ze mee muziek kunnen maken. Zelfs Vicky’s en Jonathan's overgrootmoeder (90
jaar oud) danst mee op de muziek.
Terwijl na het optreden onze familie naar huis gaat, ga
ik met Raphael en een aantal leden van de band nog op stap. Het is aangenaam
gezelschap met uiteenlopende beroepen.
Zo is er Curtis, een ontwerper, die een fiets zonder
zadel heeft gemaakt (zie
www.bodyriteltd.com ). Hij zoekt nu geldsponsors om het prototype te
commercialiseren.
Anderen zijn dan weer in de film- en uitgeverswereld.
Terug thuis, bekijken we nog een trailer gemaakt door
één van hen over het Amazonewoud. Raphael heeft hem meegeholpen met de
financiering van deze trailer. Nu zoeken ze 1 miljoen USD om er een
langspeelfilm van te maken.
Het is 1 uur in de ochtend wanneer ik mijn bed zie.
vorige
volgende
|