|
05 augustus 2007 Fantastische ontvangst thuis
Door onze vertraging op JFK komen we later dan de rest
van de familie aan in Zaventem. We zien echter Sonia, Marcel, Yvona, Peter
en Alexander terug aan de bagage. Zij hebben die van hen net, wij moeten nog
op de onze wachten.
En wat duurt het wachten op zo’n momenten lang …
Iets later is het zover en kunnen we door de douane
naar buiten. Zeno en Zoë, Jonathan’s beste vrienden, staan aan de uitgang
met een spandoek. Ook mijn ouders en die van mijn schoonbroer staan op ons
te wachten.
In onze straat aangekomen, wacht ons nog een aangename
verrassing. Het eerste wat we zien is een groot affiche waarop staat:
“welkom, welcome, bienvenido wereldreizigers!”. Dan zien we de vele buren
die in het prieeltje aan de overkant van de straat, met drank op ons hebben
staan wachten. Ze hebben ons huis afgespannen, de voordeur met een hangslot
vergrendeld, en zelfs opnieuw een “te huur” plakkaat opgehangen. Ah nee, hé,
nu is het huis terug voor ons! Uiteindelijk krijgen we toch een schaar om de
linten door te knippen zodat we, na dertien maanden, terug in ons huis
kunnen.
De zon schijnt voor een keer nog eens in ons landje en
we eten Belgisch in de tuin bij mijn ouders.
Mensen, wat doet dat raar! Of zoals Jonathan zegt:
“alles is hetzelfde gebleven, maar toch is het niet langer hetzelfde”. Zou
dat misschien komen omdat wij veranderd zijn door deze reis?
Met deze wijze woorden eindigen we ons 400ste
reisverslag van een, voor ons, onvergetelijke avontuur. En is dit nu echt
het laatste verslag? De toekomst zal het uitwijzen…
In elk geval heel hartelijk
bedankt aan de trouwe lezers!
vorige
|
