17 november
2006 Borobudur en Batik
We zijn blij want Jonathan zijn teen is een stuk beter.
Gelukkig maar.
Het is half zes wanneer we met de auto naar Borobudur
rijden. We vertrekken zo vroeg omdat het dan nog aangenaam fris is.
Na een uurtje rijden komen we aan op de grote parking
die voor meer dan driekwart gevuld is met winkeltjes. Wat er echter ook hier
ontbreekt, zijn toeristen. Nochtans is Borobodur van hetzelfde kaliber als
Angkor Wat in Cambodja en Bagan in Myanmar. Gebouwd met 2 miljoen stenen
blokken is Borobodur een massieve, symmetrische stupa met een
grondoppervlakte van 118 bij 118 meter. Het kolossale bouwwerk ligt op een
kleine heuvel, in een tropisch kader, niet ver van de actieve Merapi
vulkaan. Ook hier heeft de recente aardbeving sporen achtergelaten. Boven op
de tempel ontmoeten we een twintigtal studenten die een praktijkles Engels
willen beleven. Ze hebben allemaal hetzelfde jasje aan met erop geborduurd
“English Course” en nog een badge waarop hun naam en nog eens “English
course” staat. Gezien wij zowat de enige buitenlanders zijn, kunnen we niet
anders dan hen te woord zijn. Ze interviewen ons alle vier en we stellen hen
ook een heleboel vragen. Het wordt zelfs een plezante en gezellige boel,
waarbij één van hen voor ons een lokaal lied zingt. Tof!
In het park liggen nog enkele musea. Jonathan en Vicky
bezoeken het museum van de superlatieven, met ondermeer de grootste
lippenstift, de langste nagels, en het grootste bed (voor 24 personen).
Samen zien we nog een groot, volgens oude tekeningen nagemaakt zeilschip dat
enkele jaren terug naar Afrika en terug voer.
Op de middag zijn we terug in Yogyakarta. Gisteren
stelden we tot ontzetting vast dat onze website door onze provider is
geblokkeerd omwille van teveel spam. Ik neem me voor dat middag te proberen
een oplossing hiervoor te vinden, hopend dat onze webmaster Sofie ook kan
inspringen.
Jonathan en Vicky hebben zich deze middag ingeschreven
voor een cursus batik. Het wordt een toffe cursus waarover ze zelf schrijven
onder hun verslagen. Hun beide batiks zijn schitterend!
Nadien eten we lekker in het Via Via café. We horen nog
de beginliedjes van een jazz groepje, maar de vermoeidheid slaat toe en we
wandelen terug naar Harmony Inn.
vorige
volgende
|