Verslagen

Azië  -  Indonesië


 

¤ België
(voor vertrek)

¤ Afrika

¤ Azië

¤ Oceanië

¤ Antarctica

¤ Zuid-Amerika

¤ Noord-Amerika

¤ België
(terugkomst)

 

 

 

Eddy & Xenia

 

Jonathan

 

Vicky

 
 
 

15 november 2006 Rusten in Harmony Inn

Het is kwart voor vijf in de ochtend wanneer de trein het station van Yogyakarta binnenrijdt. Het is intussen al licht! Een man stelt voor ons naar hotel Harmony Inn te voeren. We gaan akkoord op voorwaarde dat we ook halt houden aan het Prambanan Guesthouse. Hierover hebben we op het internet positieve dingen gelezen. Uiteindelijk doen we een vijftal hotelletjes en kiezen toch voor het Harmony Inn. We hebben twee mooie, ruime kamers met AC en eigen badkamer. Er is een groot zwembad waar Vicky niet uit weg te slagen is.

Jonathan heeft echter in Hong Kong een wonde aan zijn grote teen opgelopen. Die is, ondanks zalf, zo ontstoken geraakt, dat hij er nog nauwelijks kan op staan. Het wordt voor hem zo veel mogelijk platte rust vandaag, en geen zwembad. We halen de zware middelen boven, namelijk antibiotica.

Ik huur voor geen geld een brommer om op zoek te gaan naar een shopping mall waar ik een Lonely Planet van Indonesië kan kopen. Het is wat wennen, maar het is plezierig om op een brommer door de stad te rijden. Het boek vind ik maar in één winkel en is flink duur geprijsd. 

Teruggekomen aan de Harmony Inn, rijdt Jonathan enkele straten in de buurt mee achterop. Intussen komt Xenia tot de vaststelling bij het lezen van de Lonely Planet dat Dili, van waaruit we naar Darwin gaan vliegen, in East Timor ligt. East Timor is onafhankelijk en behoort NIET tot Indonesië. Wat een klucht! Het bewijs dat Cathay Pacific overtuigde ons aan boord te nemen, is er geen, gezien Dili niet in Indonesië ligt.

Voor ons stelt zich nu het probleem hoe we in hemelsnaam in Dili op East-Timor gaan geraken. In onze pas aangeschafte reisgids, publicatiejaar 2003, staat dat de vluchten van Kupang, West-Timor, naar Darwin, zijn afgeschaft. De vroeger zo populaire boottochten van Lombok naar Flores en dan verder naar Timor zijn ook zo goed als niet langer beschikbaar… Een probleem, want dat was precies wat we met onze kinderen wilden doen na onze fantastische ervaring op deze vijfdaagse boottocht in 1994. Vraag blijft hoe we nu in Dili gaan geraken en of het eigenlijk verstandig is om er naartoe te reizen gezien het onrustig politiek klimaat in East-Timor… Tijd brengt hopelijk raad.

In de vooravond nemen we een riksha naar het niet veraf gelegen Via Via café. Die avond wordt het café officieel heropend na de zware aardbeving begin juni van dit jaar. De aardbeving kostte het leven aan meer dan 5000 mensen. Ook het Via Via café werd zwaar beschadigd. Jonathan en Vicky mogen een tekening maken op een nieuw gemetste muur.

Ook al zitten we hier in het toeristische centrum van de stad, we zien er nauwelijks toeristen. De bomaanslagen, de tsunami en de recente aardbeving hebben duidelijk de buitenlanders afgeschrikt. Een triestige zaak voor de Indonesiërs.

vorige                                                                                                                          volgende