15 november
2006 Rusten in Harmony Inn
Het is kwart voor vijf in de ochtend wanneer de trein
het station van Yogyakarta binnenrijdt. Het is intussen al licht! Een man
stelt voor ons naar hotel Harmony Inn te voeren. We gaan akkoord op
voorwaarde dat we ook halt houden aan het Prambanan Guesthouse. Hierover
hebben we op het internet positieve dingen gelezen. Uiteindelijk doen we een
vijftal hotelletjes en kiezen toch voor het Harmony Inn. We hebben twee
mooie, ruime kamers met AC en eigen badkamer. Er is een groot zwembad waar
Vicky niet uit weg te slagen is.
Jonathan heeft echter in Hong Kong een wonde aan zijn
grote teen opgelopen. Die is, ondanks zalf, zo ontstoken geraakt, dat hij er
nog nauwelijks kan op staan. Het wordt voor hem zo veel mogelijk platte rust
vandaag, en geen zwembad. We halen de zware middelen boven, namelijk
antibiotica.
Ik huur voor geen geld een brommer om op zoek te gaan
naar een shopping mall waar ik een Lonely Planet van Indonesië kan kopen.
Het is wat wennen, maar het is plezierig om op een brommer door de stad te
rijden. Het boek vind ik maar in één winkel en is flink duur geprijsd.
Teruggekomen aan de Harmony Inn, rijdt Jonathan enkele
straten in de buurt mee achterop. Intussen komt Xenia tot de vaststelling
bij het lezen van de Lonely Planet dat Dili, van waaruit we naar Darwin gaan
vliegen, in East Timor ligt. East Timor is onafhankelijk en behoort NIET tot
Indonesië. Wat een klucht! Het bewijs dat Cathay Pacific overtuigde ons aan
boord te nemen, is er geen, gezien Dili niet in Indonesië ligt.
Voor ons stelt zich nu het probleem hoe we in
hemelsnaam in Dili op East-Timor gaan geraken. In onze pas aangeschafte
reisgids, publicatiejaar 2003, staat dat de vluchten van Kupang, West-Timor,
naar Darwin, zijn afgeschaft. De vroeger zo populaire boottochten van Lombok
naar Flores en dan verder naar Timor zijn ook zo goed als niet langer
beschikbaar… Een probleem, want dat was precies wat we met onze kinderen
wilden doen na onze fantastische ervaring op deze vijfdaagse boottocht in
1994. Vraag blijft hoe we nu in Dili gaan geraken en of het eigenlijk
verstandig is om er naartoe te reizen gezien het onrustig politiek klimaat
in East-Timor… Tijd brengt hopelijk raad.
In de vooravond nemen we een riksha naar het niet veraf
gelegen Via Via café. Die avond wordt het café officieel heropend na de
zware aardbeving begin juni van dit jaar. De aardbeving kostte het leven aan
meer dan 5000 mensen. Ook het Via Via café werd zwaar beschadigd. Jonathan
en Vicky mogen een tekening maken op een nieuw gemetste muur.
Ook al zitten we hier in het toeristische centrum van
de stad, we zien er nauwelijks toeristen. De bomaanslagen, de tsunami en de
recente aardbeving hebben duidelijk de buitenlanders afgeschrikt. Een
triestige zaak voor de Indonesiërs.
vorige
volgende
|