Verslagen

Azië  -  Tibet


 

¤ België
(voor vertrek)

¤ Afrika

¤ Azië

¤ Oceanië

¤ Antarctica

¤ Zuid-Amerika

¤ Noord-Amerika

¤ België
(terugkomst)

 

 

 

Eddy & Xenia

 

Jonathan

 

Vicky

 
 
 

12 oktober 2006 Vrije dag te Lhasa

Onze website teller geeft aan dat wij vandaag net 100 dagen onderweg zijn. Wat gaat de tijd toch snel.

Na Jonathan en Vicky is het deze nacht jammer genoeg de beurt aan Xenia om last te krijgen van maag en darmen. Vandaag blijft ze heel de dag onder de zachte, warme dekens van onze jeugdherberg. Ze leest een boek en werkt aan de website, terwijl ze via het grote venster de bergen ziet. Haar eten blijft beperkt tot yoghurt en rijst.

In de voormiddag trek ik er met Vicky op uit, terwijl Jonathan Xenia gezelschap houdt. Als ontbijt eet Vicky na weken nog eens muesli met melk. We ontdekken de kleine straatjes van Lhasa. We horen kinderen het alfabet opzeggen en zien kleuters spelen op de speelplaats. Bij een reisagent keuren we de niet meer zo jonge blauwe Toyota waarmee we wellicht 5 dagen gaan rondtrekken.

Met Jonathan erbij gaan we lunchen in een gezellig restaurantje – macaroni voor de kinderen, en een Indisch curiegerecht voor mij. Net zoals vanmorgen is de kelner van Nepal – Nepali zijn hier blijkbaar net zoals in India gastarbeiders. In het restaurant spelen we darts. Voor 1 yuan per spel (10 cent) spelen we even later in een open garage snooker. Dan kopen de kinderen rode en blauwe wol, zodat ze kunnen vingerhaken en armbandjes maken. Ze zetten zich op de binnenkoer van onze herberg. Ook de Chinese IT man van de herberg aan wie Jonathan het internetspel “Runescape” uitlegde, krijgt even later van hem een armbandje.

Intussen ga ik nog op zoek naar het reiskantoor dat Canadese vrienden ons hebben aanbevolen.

Een taxi brengt me naar de andere kant van de stad. Op een kruispunt staan twee reusachtige vergulde yaks met het Potala paleis op de achtergrond. Na een lange zoektocht vind ik het kantoor, maar ze zijn veel te duur. Het zal dus de blauwe Toyota worden van vanmorgen.

’s Avonds wandelen Vicky en ik naar de Chinese versie van MacDonald’s, Georgia genaamd, en kopen we ons avondeten – ze hebben er naast burgers, in deeg gerolde groentjes en vlees met een heerlijk sausje. Om het niet te laten koud worden, nemen we een fietsriksha terug en eten dan alles op in onze herberg.

 

vorige                                                                                                                          volgende