|
29 september
2006 Bustocht naar Songpan
Een taxi brengt ons al vroeg naar de bushalte. We eten
er snel nog warme dumplings op straat.
We hebben ook fruit en koekjes ingekocht. We worden
vriendelijk verzocht onze bagage mee in de bus te nemen. Al snel zit de bus
propensvol. Iemand moet in het midden zitten op de zakken bagage.
Met een half uur vertraging rijden we het bustation
buiten. Chengdu is een drukke stad, maar gelukkig komen we na niet al te
lange rijden in de rustigere buitenwijken. En even verder duiken de eerste
bergen voor ons op. En dan begint de klim die ongeveer acht uur gaat duren,
met enkele stops om te plassen, te eten en de motor en de remmen af te
koelen. Grote borden langs de weg geven aan dat we in “Panda land” zijn. We
volgen de Mingjiang rivier stroomopwaarts. Er wordt hard gewerkt aan een
nieuwe weg, hoewel deze ook verre van slecht is. We rijden langs
verschillende watercentrales. Geleidelijk aan ruimen de wolken plaats voor
de zon. Het landschap is adembenemend. De weg slingert zich met de nodige
haarspeldbochten omhoog. We zijn helemaal niet de enige bus op deze baan. In
beide richtingen worden er toeristen aan -en afgebracht. En luid toeteren
dat deze bussen kunnen.
Wanneer we al boven de 2000 meter zijn, zijn er naast
de weg veel stalletjes met allerlei prullaria. Wat meer de moeite is, zijn
de prachtige witte en zwarte yaks die er staan voor toeristen. Hun hoorns
zijn versierd met kleurrijke banden. De Chinezen staan in rijen om op de
yaks te kruipen en zich te laten fotograferen met op de achtergrond de
bergen en het water.
Het is al late namiddag wanneer we op 2800 meter hoogte
een met hoge muren omwald stadje zien verschijnen. We rijden langs een
indrukwekkende stadspoort. Boven op de berg achter de stad rijst een hoge
toren op, een onderdeel van de verdedigingslinie van de stad. De stad is
Songpan, onze eindhalte voor de dag.
De bus stopt voor Happy Trails, de organisator van de
paardentrekkings. Een man vangt ons op en leidt ons naar een ongezellig,
groot Traffic Hotel. We krijgen er wel een ruime kamer met 4 bedden
toegewezen. We hebben te horen gekregen dat we handschoenen nodig hebben,
hoeden, zonnecrème, lippenbalsem en nog een hele resem meer. We gaan dus op
zoek en vinden in de gezellige, binnen de wallen, deels autovrije stad alles
wat we nodig hebben. We ontdekken ook vlakbij het Paardenbureautje Emma’s
Kitchen. Een energieke Emma bedient daar de trekkers op hun wenken. Haar
keuken is nog lekker ook. We moeten klaar zijn voor vertrek om half negen de
volgende dag!
vorige
volgende
|
