24 september
2006 Trein naar Chengdu
Vandaag doen we het rustig aan. Lezen, schrijven, leren
en zelfs even tafeltennis spelen. We hebben het gevoel dat we best nog wat
langer in Xian kunnen blijven. Alleen is het gedaan met het mooie weer.
Wanneer we om 16 uur een taxi nemen naar het treinstation regent het
pijpenstelen.
Aangekomen aan het station, zoeken we ons naar het
juiste perron. Veel overschot van tijd hebben we niet. Wagon 17 blijkt
helemaal achteraan de trein te bengelen en heeft duidelijk betere tijden
gekend. We hebben de hoogste bedden in drie verschillende, open
compartimenten van de wagon. De hoogste bedden zijn wel echt hoog. Het
compartiment naast dat van Jonathan en Vicky zit vol jonge kerels. Ze dagen
me uit om handenwedstrijden (zoals schaar, steen, papier, maar ook Chinese
varianten) te spelen – bij elk verlies moet je van je pint bier drinken. Wie
is er beter en sneller met handenspelletjes dan Jonathan, dus hij begint te
spelen (bij verlies drinkt hij wel Cola
J). Even later komt ook Vicky erbij. De Chinezen en onze kinderen
amuseren zich rot. Treinen is duidelijk niet vervelend. In onze wagon zit
ook Neil, een heel bijzondere 37-jarige Amerikaan die al bijna 3 jaar aan
het reizen is. Hij heeft een Master in English en in Wiskunde; geen gewone
kerel. Hij had zijn eigen business in muziek (zie:
http://www.golddollar.com ) die hij verkocht om de wereld te ontdekken.
Hij filosofeert met me over duurzaamheid, overbevolking, religie…
Om 22 uur gaan de lichten uit. Het is een bommeltrein
met veel stops, maar we slapen door de meeste door.
vorige
volgende
|