18 september
2006 Een rustdag
Er lopen in onze herberg wat snotterende mensen rond.
De hoge temperaturen overdag en de airco of tocht in de bussen zijn hier
wellicht de schuldigen van. Het was gisterenavond al begonnen en vannacht
was het nog een stuk erger. Warm, zweten en verstropte neus. Ik voel me
koortsig en blijf zo goed als de hele dag in bed. De enige activiteiten die
ik uitvoer, bestaan erin enkele verslagen te beëindigen, bijbehorende foto’s
te selecteren, en deze vervolgens allemaal op het net te zetten.
Jonathan en Vicky krijgen in de voormiddag les. In de
namiddag gaat Xenia met hen terug te voet naar het park. De weg er naartoe
is simpel, er geraken echter niet zo evident. Er moeten namelijk een paar
grote kruispunten overgestoken worden en dat is in Peking geen gemakkelijke
klus. De auto’s en fietsen die naar rechts afdraaien, mogen dit ook met rood
licht doen en ze trekken zich van voetgangers weinig aan. Oversteken doe je
dus niet wanneer het licht groen is, maar wanneer er nauwelijks dwarsverkeer
is.
In het parkje aangekomen, gaan ze opnieuw bootje varen
en proberen de gekochte vlieger – in de vorm van een arend – op te laten.
Zij eindigen de dag in de MacDonald’s (bij gebrek aan pizzeria’s in de
buurt).
vorige
volgende
|