|
10 maart 2007
Laatste landingen
Die ochtend komt ons schip terug aan bij de South
Shetland eilanden. Omwille van het vele ijs op de voorziene landingplaats
kiest onze expeditieleider voor een andere, veiligere landingplaats te
Yankee Harbour.
Het is trouwens vandaag een ‘normale’ nazomerse dag op
Antarctica, -1°C, weinig zon en heel veel wind (24 à 30 knopen) wat aanvoelt
als -15°C. Het is onze koudste dag van de trip. Wat een geluk hebben wij
gehad de voorbije dagen.
De kust waar we aan land gaan, ligt vol ijsschotsen,
wat zorgt voor een feeëriek schouwspel. Op het strand spelen er zeehonden.
We zien hoe een groepje pinguïns vanuit het water op een ijsbergje springt
(ze ploppen precies uit het water zoals een kurkenstop uit een
champagnefles) en dan weer van de ijsschots in zee, en dan terug erop, terug
eraf, het houdt niet op. De pinguïns lijken zich kostelijk te amuseren. Ook
wij moeten lachen met het spektakel. Wanneer we echter een
sneeuwstorm zien naderen, haasten we ons met de Zodiacs terug naar het
schip.
En dan spijtig genoeg is het moment aangebroken voor
onze laatste landing. Het wordt het eiland Barrientos, één van de Aitcho
eilanden. We wandelen er voor het laatst tussen Gentoo en Chinstrap
pinguïns. We zien een karkas van een zeeleeuw liggen. Waaraan die gesneuveld
is, weten we niet.
Op het strand van een inham ligt een baby zeeolifant te
rusten temidden van een tiental zeeleeuwen. Even krijgen we geblaas en
gekreun van de zeeolifant te horen, wanneer één van de zeeleeuwen hem komt
storen in zijn middagdutje. De nog jonge, mannelijke zeeleeuwen zijn best
agressief. Op onze terugtocht naar de boot, verspert één van hen ons de weg.
Wanneer we er in een wijde boog omheen willen lopen, komt hij achter ons
aan. Gelukkig hebben wij langere benen, maar het is toch wel even schrikken.
Ondanks het minder weer wil niemand die middag van het
eiland terugkeren naar de Ushuaia. We beseffen allemaal dat er ons dan nog
alleen maar de Drake Passage wacht, de ruwe oversteek van Antarctica terug
naar Tierra del Fuego. Maar wat een hoop schitterende herinneringen nemen we
mee huiswaarts…
vorige
volgende
|
