|
08 maart 2007
Bultrugwalvissen en Gentoo pinguins
Het weer is deze ochtend
wat minder, bewolkt met een felle, koude wind. Gezien het late uur
gisterenavond laten we de kinderen uitslapen.
Ik vergezel wel andere
passagiers in een Zodiac naar Pléneau eiland, door de Franse ontdekker
Charcot zo genoemd naar de fotograaf van zijn expeditie.
Het eiland zit vol Gentoo
pinguďns. Ik klim naar de top, maar kom blijkbaar iets te dicht bij een jong
van een Stecorarius Skua (vogels die op jonge pinguďns en pinguďneieren
jagen). Vader, of is het moeder, Skua duikt omlaag en vliegt rakelings naast
mijn hoofd. OK, ik heb de boodschap begrepen.
Rond het eiland drijven er
grote witte en felblauwe ijsbergen. Het loont de moeite om je even uit de
wind (voor zover dat kan) neer te zetten en te kijken naar al het
natuurschoon. Dit doet me eraan denken dat ik nog niet vermeld heb dat er
een ijsbergwedstrijd aan boord was. Hij of zij die het eerste een ijsberg
spotte, kreeg een fles wijn. Het is Carl die hem won!
Op de terugweg cirkelen er
rond onze Zodiac enkele zeeleeuwen, van de wreedaardige soort die op
pinguďns jaagt (in het Engels leopard seals genoemd). De Zodiac chauffeurs
waarschuwen ons onze handen binnen boord te houden. We zullen deze leopard
seals later nog in actie zien…
Op weg naar onze volgende
stop, spot men op de brug bultrugwalvissen voor de boeg van het schip. We
willen net aan ons dessert beginnen (chocolade mousse), maar laten alles
vallen en stormen aan dek. De walvissen, het zijn er drie, zijn even
nieuwsgierig als wij. Ze komen erg dicht bij en steken zelf hun kop boven
water. De fototoestellen klikken onophoudelijk. Het is bitter koud maar
niemand denkt eraan om naar binnen te gaan. Ik sta zelf in mijn T-shirt en
mijn open sandalen op het dek. Knettergek eigenlijk. Het spektakel duurt
bijna een uur.
In de namiddag is ons
gezin weer compleet om het Petermann eiland te bezoeken. Het is het meest
zuidelijke punt (65°10’) dat we op onze tocht aandoen. Hier zien we voor de
eerste keer de introverte Adélie pinguďns. Jonathan en Vicky vermaken zich
echter met de grappige Gentoo pinguďns. De jonge vogels zijn superactief. Ze
lopen achter hun moeders om eten te bedelen, springen van de ene rots op een
andere, spelen met hun soortgenoten en, het belangrijkste van al, ze komen
kennismaken met ons, de toeristen.
Teruggaan naar de boot
gaat een beetje moeilijker door de opgestoken wind. Gelukkig wachten er
warme gesuikerde croissants en lekkere chocolademelk op ons.
De kapitein stuurt de
Ushuaia terug door het Lemaire kanaal en even later door het Peltier kanaal.
In dit laatste kanaal moet de Ushuaia zich een weg banen door de
ijsschotsen. Op sommige ervan liggen zeeleeuwen te rusten. Zij glijden
sierlijk in het water wanneer hun ijsschots door de deining van het schip
teveel beweegt.
We gaan uiteindelijk voor
anker bij Port Lockroy. In deze beschermde baai wordt het voor ons
(gelukkig) een rustige nacht zonder deining.
vorige
volgende
|
