|
05 maart 2007
Voorbereidingen voor Antarctica
Vandaag sluit ik mij terug aan bij de levenden.
Gelukkig maar, want het eten is overheerlijk.
In de voormiddag krijgen we een boeiende voordracht te
horen door de grappige Augustin over het land der records. Antarctica is het
koudste, het winderigste, droogste en hoogste continent ter wereld. Het
continent verdubbelt in de winter zijn omvang omwille van het bevriezen van
de oceaan. Als vergelijking Antarctica is iets groter dan het toch al niet
kleine Australië. Dat we dichterbij komen, merken we al aan de dalende
temperatuur (2°).
Aan dek gaan doen we heel soms om voorbijvliegende
albatrossen of stormvogels te bewonderen. De meeste vrije tijd brengen we
door in de gezellige zithoek waar er gekaart, en hoe kan het anders,
geschaakt wordt.
We hadden gedacht dat, gezien het hoge prijskaartje, de
meeste passagiers wat oudere, gefortuneerde mensen zouden zijn, maar we
hebben het mis. Van de bijna 80 passagiers is de meerderheid tussen de 25 en
35. Er zijn heel wat backpackers bij, andere wereldreizigers, fietsers en
avontuurlijke koppels. Ook de expeditiestaf is jong. Ze zijn allen tussen 28
en 32. Hun relatieve jeugdigheid belet echter niet dat ze de nodige
expertise hebben. Ze hebben stuk voor stuk indrukwekkende c.v.’s, sommigen
met Phd’s. Naarmate de reis verder vordert, is er steeds meer interactie aan
boord, zodat het schip volgens één van de passagiers wel lijkt op een
drijvende jeugdherberg.
Onze kinderen worden ook steeds betere maatjes met het
personeel. Zo is er Jessica, een superlief meisje die ons bedient in het
restaurant, Marcello, de hotelmanager en natuurlijk ook Augustin. Ze zijn
dol op onze kinderen en onze kinderen op hen.
In de namiddag worden we bijeengeroepen voor een IAATO
briefing, over de gevoeligheid van het Antarctica ecosysteem. We leren hoe
we ons aan land moeten gedragen om een zo minimale impact te maken op de
natuur. We krijgen uitleg hoe de landingen met de Zodiac’s verlopen en hoe
we in deze Antarctica taxi’s moeten in- en uitstappen.
Dit alles doet de spanning bij ons alleen maar
toenemen. Morgen zullen we het land zien…
vorige
volgende
|
