Verslagen

AFRIKA  -  Tanzania


 

¤ België
(voor vertrek)

¤ Afrika

¤ Azië

¤ Oceanië

¤ Antarctica

¤ Zuid-Amerika

¤ Noord-Amerika

¤ België
(terugkomst)

 

Eddy & Xenia

 

Jonathan

 

Vicky

 
 
 

06 september 2006 Zwemmen met dolfijnen

Teun’s partner, Hamisi, komt ons al om 7 uur halen. Er staat gelukkig heel wat minder wind dan gisteren. Na een ritje van ongeveer een uur met Hamisi’s jeep naar het zuiden van het eiland, houden we halt aan een mooi strand vol bootjes. Het is laag tij. We mogen snorkels en passende zwemvliezen kiezen en gaan dan aan boord van een motorbootje. Dieper in zee rollen hoge golven naar het rif. Het is daar waar we onze eerste school dolfijnen mooi in formatie zien zwemmen.  Hou jullie klaar om te snorkelen, zegt onze gids. Nu, roept hij. Jonathan,Vicky en ik duiken het water in. Vlakbij ons maken enkele dolfijnen zich klaar om naar de bodem te duiken. Ze kijken ons aan, op nog geen twee meter van onze duikersbrillen, en duiken dan met hun krachtige staartvin voor onze ogen naar de bodem. Wow, dit is knap. Ook Jonathan heeft van het schouwspel genoten. Vicky haar bril liep echter snel vol water waardoor ze de dolfijnen niet heeft gezien. Terwijl Xenia en Vicky van op de boot kijken naar de dolfijnen – ze filmen of fotograferen is gezien de hoge golven quasi onmogelijk – springen Jonathan en ik nog verscheidene keren in het water telkens de boot dicht genoeg bij de dolfijnen is. Ik duik de dolfijnen één keer achterna naar de bodem van de oceaan en zwem vlak boven ze. Ik zou ze kunnen raken, maar vraag me af of ze dat wel prettig zouden vinden. Jonathan komt even later stralend uit het water en eenmaal aan boord gehesen, vertelt hij hoe hij boven een school van wel 30 dolfijnen heeft gezwommen. Hij voelt zich precies zoals het dolfijnenkind in de knappe boeken van Patrick Lagrou.

Tijdens ons dolfijnenspektakel is er gelukkig maar één andere boot met ons. Wanneer we later terugvaren naar het strand, varen er wel een stuk of 8 boten vol toeristen naar het rif op zoek naar dolfijnen.  Te druk naar onze zin – vandaar dat we zo vroeg zijn vertrokken (ook kalmere zee).

Voldaan na onze geslaagde tocht, keren we terug naar onze bungalows en, net zoals gisteren, brengen we de rest van de dag zwemmend, spelend, lezend, schrijvend en genietend door. Als extraatje geniet ik nog van een massage door Aisha. Een echte massage is het wel niet. Haar zachte handen smeren me van kop tot teen in met kokosnootolie. Na de massage brengt ze bij Vicky op haar hand hennep aan in de vorm van een bloem.

 

vorige                                                                                                                          volgende