|
01 september 2006 De eerste schooldag
Vandaag is het
1 september, de eerste schooldag in België. We zijn in Stone Town, een
stadje op Zanzibar, het specerijen eiland van Tanzania. Het eiland is
overheersend moslim, zodat we om 5 uur in de ochtend worden gewekt door de
muazin die ons van op de toren van zijn moskee oproept voor het
ochtendgebed. Wij draaien ons nog even om en staan pas om half acht op. We
logeren in een Arabisch huis op de op één na hoogste verdieping. We slapen
er in een kamer met twee grote bedden, elk beschermd door een muskietennet.
Het is op het eiland oppassen geblazen voor malaria, een ziekte die wordt
overgedragen door muggen en die voor hoge koorts kan zorgen. Op het dak van
ons hotelletje is een overdekt terras omboord door blauw gekleurde kantelen,
al was het een Arabisch paleis. Op het terras staat een tafel voor ons
gedekt met een heerlijk ontbijt van fruit en broodjes. Van onze ontbijttafel
zien we de daken van Stone Town en het blauw van de Indische oceaan.
Jonathan en
Vicky wilden in juli en augustus geen les van ons krijgen. Het is grote
vakantie, zeiden ze. Buiten twee lessen Frans, hebben we ze dan ook met
volle teugen laten genieten van onze tocht door Zuidelijk Afrika en Kenia.
Vandaag rinkelt echter de schoolbel in de Arthurschool in Borgerhout, dus
ook voor onze kinderen is het tijd om hun hersenen terug in gang te zetten.
Hoewel… ze hebben de laatste maanden al wel een hoop geleerd. Hun Engels is
er op vooruit gegaan door het contact met andere toeristen en de lokale
bevolking. Voor hun aankopen hebben ze leren vreemde munten omrekenen naar
Euro. Onderhandelen kunnen ze intussen ook al als de besten. Ze hebben een
heleboel bijgeleerd over dieren, bomen en planten, over ecosystemen en het
belang van ‘wetlands’.
Toch willen we
dat ze ook de normale leerstof zien en kennen. Voor Vicky is dat de stof van
het derde leerjaar, voor Jonathan die van het vijfde. Na het ontbijt zetten
ze zich dus – zonder morren - aan een tafeltje op het terras en beginnen,
onder begeleiding van ons beiden, aan de eerste bladzijden in hun Pluspunt.
Bij Vicky gaat het vlotjes, bij Jonathan lukt het op papier uitschrijven van
grotere vermenigvuldigingen niet meer zo goed. Na het nog eens een keer te
hebben voorgedaan, weet hij het weer en lost hij de andere oefeningen zonder
veel problemen op. Vicky vraagt na een tijd wanneer het speeltijd is… Na
iets meer dan een uurtje Pluspunt, doen we een bel na en is de eerste les
van het schooljaar een feit.
Twee
sympathieke kerels van het hotelletje hebben ons de hele tijd gade geslagen,
terwijl ze de ontbijttafels hebben afgeruimd en alles hebben afgewassen.
Wanneer ze zien dat de les voorbij is, haalt één van hen een houten spelbord
boven. Hij nodigt Vicky en Jonathan uit om bij het spelbord te komen zitten.
Vervolgens haalt hij pitten boven en legt ze in de vakjes van het spelbord.
Dan legt hij hen het spel, Bao of Dama genoemd, uit. Het vergt inzicht en
rekenen. Na een tijdje zijn onze kinderen er goed mee weg en zijn ze er niet
meer van weg te slagen. Wanneer we in de namiddag Stone Town verkennen en in
één van de winkels het spel zien liggen, willen ze er één meenemen naar
België om hun vriendjes het spel uit te leggen en het met hen te spelen.
Zoals gebruikelijk hier onderhandelen we eerst over de prijs en even later
zijn we de trotse eigenaars van een echte Tanzaniaanse Bao.
Tijdens onze
wandeling door Stone Town, leren we Teun kennen. Hij is in België
verantwoordelijk voor een project rond kinderen in Deurne (Kids). Daarnaast
heeft hij geïnvesteerd in een project van een aantal toeristenhutjes aan de
Oostkust van Zanzibar. Hij komt hier al zes jaar op rij en leert ons het
stadje kennen. We lunchen in het het Africa House, zittend op een groot
terras met uitzicht over de Indische Oceaan. We spreken de volgende avond
met hem af in het Via Via café.
Die avond
wandelen we langs de zee naar de Forodhani Gardens waar, verlicht door
tientallen olielampjes, allerlei soorten vis worden gebakken voor zowel
toeristen als de lokale bevolking. We drinken er voor onze ogen geperst
suikerriet met citroen en gember en eten pannenkoeken met banaan en
chocolade.
1 september
was voor ons en onze kinderen geen alledaagse 1ste schooldag. En
dat zal de rest van het schooljaar zeker ook niet zijn… wordt vervolgd.
vorige
volgende
|
