30 augustus 2006 Zwarte neushoorn in de
Ngorongoro Crater
Het is drie uur ’s morgens, wanneer Xenia me wakker
maakt. Ze hoort lawaai in onze voortent. Ik storm de tent uit en zie enkele
meters verder onze kleine rugzak (met onze laptop erin!) op de grond liggen.
Ook onze buren hebben bezoek gehad. Zij hebben een beest hun tent
uitgestampt nadat die er bijna met een trui was vandoor gegaan. De
waarschuwing van Michael voor ‘bushpigs’ was dus niet zomaar. Gelukkig zijn
ze niet ver geraakt met onze rugzak en hebben ze er niets uitgehaald (de
volgende ochtend blijkt wel dat de laptop lichtjes beschadigd is geraakt).
Na ons nachtelijk avontuur worden we wakker in een
dikke brij mist. Ook al is het zicht beperkt, het zorgt wel voor mystieke
beelden van bomen en zelfs Masai krijgers die mits betaling voor onze camera
hun speren in de aanslag nemen. Wanneer we terug de krater indalen,
verschijnt deze plots in al zijn pracht voor onze ogen. De zon heeft in de
krater namelijk zijn werk al gedaan en drijft de wolken steeds hoger langs
de wanden. Onze zoektocht naar een luipaard levert spijtig genoeg niets op.
We zien weer alle dieren van de vorige dag en voegen er nog eentje bij,
namelijk een zwarte neushoorn. Er zijn deze voormiddag duidelijk meer auto’s
dan gisteren, en even later wordt de neushoorn opgejaagd door wel 10 jeeps.
We staan goed opgesteld, want hij komt onze richting uit. Hij draaft even
later tussen de jeeps door die hem de pas proberen af te snijden. Michael
heeft heel de tijd zijn wagen rustig laten staan – zo hoort het.
Tegen de middag verlaten we deze wondermooie plek en
rijden terug naar Arusha. We houden nog even halt in een nieuwgebouwde lodge
waar we van de fel schijnende zon gebruik maken om onze kletsnatte tent in
een wip en een gauw te drogen. Grote Vicky wacht ons op in het Flamingo
Hotel en we krijgen dezelfde kamers toegewezen. Onze kindjes hebben zin in
pizza en we nemen een taxi naar Mezza Luna. Voor de eerste keer zien we de
door de avondzon rood kleurende top van de berg Meru. De berg ziet eruit als
een vulkaan. In het restaurant zijn we de eerste gasten. We zijn halverwege
onze pizza’s wanneer de elektriciteit uitvalt. Snel worden kaarsen
bovengehaald. Ze zijn dit hier duidelijk gewoon. Enkele dagen later leren we
van iemand dat er overal in Tanzania elektriciteitstekorten zijn, zelfs in
grote steden zoals Arusha. Misschien dat zonne-energie voor een oplossing
kan zorgen…
vorige
volgende
|