|
19 juli
2006 Bezoek aan een school te Otjiwarango
Onze kindjes willen niet weg van de
Yakandonga Lodge. Daar zit natuurlijk Nadine voor veel tussen. Maar wij
vinden het hier ook wel opperbest. Het lijkt wel dat we (ik) er eindelijk in
lukken het jachtige, drukke en zeer geprogrammeerde leven van het voorbije
jaar in België, achter ons te laten. Het heeft wel meer dan twee weken
gekost om zover te komen.
Gezien Nadine al vroeg op stap gaat
en wij toch nog wel het één en ander willen zien in Namibië, rijden we toch
onze zalige berg af op weg naar Otjiwarongo.
Dankzij de vrouw van de lodge,
Yolandé, kunnen we in dit stadje een lagere school bezoeken. De heer
Vermeulen wacht ons op en leidt ons in het Afrikaans en het Engels rond in
zijn school. Het is de kleinste school van wel 5 scholen in dit district en
telt 550 leerlingen. Er wordt les gegeven aan leerlingen van 7 tot 13 jaar,
blanken en zwarten door elkaar. De eerste 3 jaren worden in twee groepen
opgedeeld naargelang de moedertaal van de leerlingen; de lessen worden voor
de ene groep in het Afrikaans, voor de andere in het Engels gegeven. Van het
vierde tot het zevende leerjaar worden de kinderen in het Engels onderricht
met nog steeds Afrikaans in het programma. Vicky laat trots op de wereldbol
in de klasjes zien waar België ligt. In de klas wetenschappen zijn ze aan
het leren bier te distilleren volgens een lokaal recept! Xenia voelt zich
hier in haar sas. Tijdens de speeltijd ziet Jonathan de jongens met een lege
1liter fles voetballen – dan toch liever met een echte voetbal in de
Arthurschool.
Na het leerrijke bezoek aan de
school, stoppen we even in de SuperSpar van de stad. Het is een kraaknette,
superpropere, grote supermarkt met zelfs de mogelijkheid om te eten. Op de
parking wordt onze auto bewaakt door privé security. Aan de ingang van de
winkel zit een vrouw. Ze is gekleed in traditioneel Herero klederdracht
(wijde rok, zwaar geborduurd en een hoedje op haar hoofd). We zien wat later
nog dergelijk geklede dames in het straatbeeld. Wat moeten ze het warm
hebben in die kleren.
45 km buiten Otjiwarongo ligt het Cheetah Conservation
Fund aan de voet van het Waterberg plateau. Het project dat medegefinancierd
wordt door WWF-Zweden, werkt zelfstandig met hoofdzakelijk Amerikaanse
sponsors. Henry, onze gastheer van de Yakandongo Lodge, heeft hier een
anderhalve maand geleden 3 jonge jachtluipaarden heengebracht die door een
naburige boer waren gevangen genomen. De boer wilde ze doden, maar Henry
wist hem te overtuigen dat hij ze naar het CCF mocht brengen. We rijden door
een dicht begroeid landschap naar CCF. Onderweg vraagt Jonathan zich af hoe
jachtluipaarden tussen de bosjes kunnen overleven. De cheetahs jagen toch
het liefst in de savanne, waar ze hun prooi beter kunnen zien. Hoe komt het
dat er hier zoveel bosjes zijn?
We weten dat de jachtluipaarden rond 14 uur worden
gevoerd, dus we zien dat we er op tijd zijn. Er is een mooi ingerichte
tentoonstelling over de jachtluipaard en zijn habitat. Het voeren van enkele
jachtluipaarden valt de kindjes, en vooral Jonathan, echter tegen. Hij had
gehoopt ze te zien lopen. We dachten dat dit elke dag om 8 uur gebeurde en
we hadden gepland de volgende ochtend hiervoor terug te komen, maar dit
blijkt niet te kloppen. Een loop moet gereserveerd worden (lees: betaald),
en de volgende groep komt pas zaterdag. De man die ons de uitleg gaf, Phil,
leest echter de teleurstelling in Jonathan’s ogen. Hij gaat even iets
controleren en komt terug met de blijde boodschap dat er morgen om 8 uur
toch een loop is gepland. Joepie!
De nacht brengen we door op de gemeentelijke camping
van Otjiwarongo. Ze is proper en verzorgd, maar we zien toch af van een
avondwandeling naar het centrum nadat we gehoord hebben dat een toerist net
buiten de camping is beroofd. Het is de eigenaar van de camping die ons dit
vertelt met de bedoeling om ons gerust te stellen want “dit is toch al een
jaar geleden en nu is het veiliger geworden”… ja, ja. Op de camping zijn er
nog twee tentjes – ze behoren alle twee toe tot mensen die voor de overheid
werken (financiën en watervoorziening) en die voor hun werk onderweg zijn…
vorige
volgende
|
